Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Dnia 20 marca 2023 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Brolik po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia P. S.A. z siedzibą w K. na zarządzenie Przewodniczącej Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 stycznia 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 518/22 w przedmiocie uzupełnienia wpisu od skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 października 2022 r ., sygn. akt III SA/Wa 518/22 w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 28 grudnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2016 r. postanawia oddalić zażalenie.

Zarządzeniem z 18 stycznia 2023 r. (sygn. akt III SA/Wa 518/22) Przewodnicząca Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na podstawie art. 220 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej; p.p.s.a.) wezwała Spółkę za pośrednictwem ustanowionego pełnomocnika do uzupełnienia wpisu sądowego od skargi kasacyjnej w kwocie 8.225 złotych, stosownie do § 3 w zw. z § 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2021 r. poz. 535; dalej: rozporządzenie z 16 grudnia 2003 r.), w terminie 7 dni od daty doręczenia odpisu zarządzenia o wezwaniu do uzupełnienia wpisu pod rygorem odrzucenia skargi kasacyjnej.

Zażalenie na powyższe zarządzenie złożyła Spółka, zarzucając naruszenie art. 215, 216, 218, 230 i 231 p.p.s.a. w zw. z § 3 w zw. z § 1 pkt 4 rozporządzenia z 16 grudnia 2003 r. w zw. z art. 2 i art. 45 ust. 1 Konstytucji RP poprzez brak uwzględnienia zakresu zaskarżenia wynikającego z istotny postępowania a następnie przyjcie, że wpisem należnym od skargi kasacyjnej jest wpis wynoszący połowę uiszczonego wpisu od skargi niezależnie od tego jaki wpis był faktycznie wpisem należnym w sprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny, zważył co następuje:

Zażalenie jest niezasadne.

Wskazać należy, że kwestię kosztów postępowania przed sądami administracyjnymi regulują przepisy Działu V P.p.s.a. oraz wydane na podstawie dyspozycji art. 233 tejże ustawy rozporządzenie Rady Ministrów z 16 grudnia 2003 r. Zgodnie z art. 215 § 1 p.p.s.a. w każdym piśmie wszczynającym postępowanie sądowe w danej instancji należy podać wartość przedmiotu zaskarżenia, jeżeli od tej wartości zależy wysokość opłaty. Ponadto w myśl art. 216 cytowanej ustawy jeżeli przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna, stanowi ona wartość przedmiotu zaskarżenia. Od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały (art. 230 p.p.s.a.). Wpis stosunkowy pobiera się w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne. W innych sprawach pobiera się wpis stały (art. 231 P.p.s.a.). Zgodnie zaś z § 1 zdanie pierwsze rozporządzenia z 16 grudnia 2003 r. wpis stosunkowy zależy od wysokości należności pieniężnej objętej zaskarżonym aktem.

Z treści art. 231 p.p.s.a. wynika, że wpis stosunkowy pobiera się w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne, co oznacza, że charakter wpisu nie zależy od pozytywnego czy też negatywnego rozstrzygnięcia dla strony, ale od tego, czy sprawa należy do należności pieniężnej czy też nie. Z kolei wpis jest stały, jeżeli jego wysokość wynika kwotowo wprost z przepisu prawa. O wpisie stosunkowym możemy natomiast mówić, gdy stanowi on procentową (ułamkową) część przedmiotu zaskarżenia, którą należy każdorazowo w danej sprawie obliczyć według obowiązujących w tym zakresie reguł prawnych (por. S. Babiarz, P. Zaborniak "Wpis stały i wpis stosunkowy w postępowaniu sądowoadministracyjnym", Przegląd Sądowy z 2005 r., nr 5, s. 162).

W rozpoznawanej sprawie na etapie skargi do WSA nie było spornym, że wpis od skargi jest wpisem stosunkowym, gdyż Spółka określiła tę wartość na kwotę 3.369.176,00 zł, co powoduje że wpis od skargi wynosi 1% tej kwoty, jednak nie więcej niż 100.000 zł (§ 1 pkt 4 rozporządzenia). Stosownie natomiast do § 3 rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2003 r. wpis od skargi kasacyjnej wynosi połowę wpisu od skargi, nie mniej jednak niż 100 zł. Przepis ten wiąże więc wysokość wpisu od skargi kasacyjnej wyłącznie z kwotą wpisu pobranego od skargi, która zainicjowała postępowanie zakończone orzeczeniem kwestionowanym w postępowaniu kasacyjnym. Przepis § 3 rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2003 r. stanowi konsekwencję przyjęcia przez ustawodawcę, że pieniężny bądź niepieniężny przedmiot zaskarżenia właściwy dla postępowania pierwszoinstancyjnego nie ulega zmianie w postępowaniu kasacyjnym. W konsekwencji oznacza to, że o charakterze wpisu sądowego od skargi kasacyjnej decyduje jedynie jego charakter na etapie wpisu od skargi wnoszonej do wojewódzkiego sądu administracyjnego (por. postanowienie NSA z 28 stycznia 2009 r., II GZ 13/09, dostępne na stronie internetowej www.nsa.gov.pl - zakładka Orzecznictwo, Baza orzeczeń - orzeczenia.nsa.gov.pl; S. Babiarz, P. Zaborniak Wpis stały i wpis stosunkowy w postępowaniu sądowoadministracyjnym, "Przegląd Sądowy" 2005, nr 5, s. 165-166). A zatem, jeśli przedmiot skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego - a więc kwestionowane rozstrzygnięcie organu - wiąże się z określonymi należnościami pieniężnymi, to zarówno wpis od skargi, jak i od skargi kasacyjnej mają charakter stosunkowy (por. postanowienie NSA z 22 grudnia 2008 r., I FZ 502/08, dostępne pod wskazanym wyżej adresem w Internecie).

Z akt sprawy wynika, że Spółka zaskarżyła do Sądu pierwszej instancji decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z 28 grudnia 2021 r., utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Ożarowa Mazowieckiego z 9 listopada 2020 r. określającą Spółce wysokość podatku od nieruchomo6ci za rok 2016 na kwocie 3.369.176,00 zł.

W okolicznościach rozpoznawanej sprawy podniesione zarzuty naruszenia należało uznać za całkowicie chybione.

Z przytoczonych powyżej powodów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i § 2 oraz art. 198 p.p.s.a, orzekł jak w sentencji.