Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 30 grudnia 2016 r. sygn. akt II SA/Ke 1029/16 w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia uprawnień diagnosty postanawia: oddalić zażalenie.

M. P. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia uprawnień diagnosty wraz z wnioskiem o wstrzymanie jej wykonania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach postanowieniem z 30 grudnia 2016 r., sygn. akt II SA/Ke 1029/16 na podstawie art. 61 § 3 i 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718, dalej: p.p.s.a.) odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu postanowienia stwierdził, że wniosek nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż wobec skarżącego na podstawie art. 14 § 1 i art. 43 § 1 Ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553) orzeczono środek karny w postaci zakazu zajmowania stanowiska diagnosty samochodowego na okres 3 lat (wyrok Sądu Rejonowego w B. – Z. II Wydział Karny z [...] września 2014 r.). Tym samym, na skutego wyroku skarżący nie może prowadzić działalności gospodarczej jako diagnosta, co oznacza, że podnoszona przez skarżącego argumentacja wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji jest nieuzasadniona.

M. P. złożył zażalenie na postanowienie Sądu pierwszej instancji, zarzucając naruszenie art. 61 § 3 w związku z art. 163 § 2 p.p.s.a.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek nie jest zasadny i podlega oddaleniu.

Stosownie do treści art. 61 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm. – dalej: p.p.s.a.) po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania decyzji jest uprawdopodobnienie przez wnioskodawcę przesłanek określonych w wymienionym przepisie, w sposób, który pozwoliłyby sądowi stwierdzić, że zastosowanie tego rodzaju instytucji prawa procesowego jest konieczne i celowe. Wnioskodawca powinien zatem powołać konkretne zdarzenia, które realnie mogły by powstać w związku z egzekucją decyzji administracyjnej i które rodziłyby po stronie wnioskodawcy konsekwencje opisane w art. 61 § 3 p.p.s.a.

W rozpoznawanej sprawie skarżący wskazał negatywne skutki majątkowe, które mogłyby powstać w związku z wykonaniem zaskarżonej decyzji. Należy jednak podkreślić, że postępowanie administracyjne w sprawie pozbawienia M. P. uprawnień diagnosty zostało wszczęte przez Starostę K., który otrzymał z Sądu Rejonowego B. Z. odpis wyroku z [...] kwietnia 2014 r. sygn. akt II K 404/10, z którego wynikało, że skarżący dokonał czynu polegającego na fałszowaniu danych wpisywanych do dokumentów technicznych pojazdów i w związku z tym, wobec skarżącego orzeczono zakaz zajmowania stanowiska diagnosty samochodowego.

Okoliczności, w jakich doszło do pozbawienia skarżącego uprawnień do wykonywania zawodu tj. w związku z popełnieniem przestępstwa, nie pozostają bez wpływu na ocenę zasadności wstrzymania wykonania decyzji w tej sprawie. Prawdopodobne niebezpieczeństwo wyrządzenia szkody po stronie skarżącego na skutek wykonania zaskarżonej decyzji jest niewspółmierne z rozmiarem szkody i skutków mogących powstać w związku z popełnionym przestępstwem fałszowania danych technicznych kontrolowanych przez skarżącego pojazdów (por. postanowienie NSA z 19 września 2012 r. sygn. akt II GSK 1460/12).

Z wymienionych względów, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.