drukuj    zapisz    Powrót do listy

6179 Inne o symbolu podstawowym 617, Odrzucenie skargi, Komendant Policji, Odrzucono skargę, II SA/Sz 953/15 - Postanowienie WSA w Szczecinie z 2015-09-14, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Sz 953/15 - Postanowienie WSA w Szczecinie

Data orzeczenia
2015-09-14 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2015-08-10
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
Sędziowie
Renata Bukowiecka-Kleczaj /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6179 Inne o symbolu podstawowym 617
Hasła tematyczne
Odrzucenie skargi
Sygn. powiązane
II GSK 3499/15 - Postanowienie NSA z 2016-01-14
II GSK 2399/15 - Wyrok NSA z 2017-06-06
III SA/Wr 198/15 - Wyrok WSA we Wrocławiu z 2015-06-12
Skarżony organ
Komendant Policji
Treść wyniku
Odrzucono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2012 poz 270 art. 58 par 1 pkt 6 w związku z art. 3 2 pkt 2, art. 232 par 1 pkt 1
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jednolity.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Renata Bukowiecka - Kleczaj po rozpoznaniu w dniu 14 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym skargi G. F. na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] r., [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania administracyjnego postanawia: 1/ odrzucić skargę, 2/ zwrócić skarżącemu kwotę 200 zł (dwieście złotych) uiszczoną tytułem wpisu sądowego od skargi.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] r. [...] Komendant Wojewódzki Policji odmówił zawieszenia postępowania administracyjnego w sprawie skreślenia G. F. z listy kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej.

Nie zgadzając się z opisanym rozstrzygnięciem G. F. reprezentowany przez pełnomocnika adwokata S. K. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosząc o jego uchylenie.

W odpowiedzi na skargę Komendant Wojewódzki Policji wniósł o odrzucenie skargi jako niedopuszczalnej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu.

Stosownie do treści art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Ramy tej kontroli zakreśla przepis § 2 tego unormowania, stanowiąc, że kontrola działalności publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1/ decyzje administracyjne;

2/ postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3/ postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu;

4/ inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267 z późn.zm.) oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r. poz. 749 z późn.zm.) oraz postępowań do których zastosowanie mają przepisy powołanych ustaw;

4a/ pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;

5/ akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6/ akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7/ akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8/ bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 4a;

9/ bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących innych niż określone w pkt 1 – 3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa oraz postępowań do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw.

Ponadto, zgodnie z § 3 cytowanego wyżej przepisu, sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których sądową kontrolę przewidują przepisy ustaw szczególnych i stosują środki określone w tych przepisach.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym zostały ujęte w art. 3 § 2 pkt 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (art. 3 § 2 pkt 4 ustawy dotyczy innych niż określone w art. 3 § 2 pkt 2 ustawy aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej, a zatem nie dotyczy postanowień wydawanych w toku postępowania administracyjnego), jednakże objętego kontrolą w niniejszym postępowaniu postanowienia odmawiającego zawieszenia postępowania nie można zakwalifikować do żadnej z wymienionych we wspomnianym przepisie kategorii, bowiem nie rozstrzyga o istocie sprawy, nie kończy postępowania, ani nie służy na nie zażalenie.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na treść art. 141 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267 z późn.zm.) zgodnie z którym na wydane w toku postanowienia służy stronie zażalenie, gdy kodeks tak stanowi.

Kwestię zażaleń od postanowień podjętych w sprawach dotyczących zawieszenia postępowania reguluje przepis art. 101 § 3 K.p.a., którego treść uległa zmianie wprowadzonej ustawą z dnia 3 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 6, poz. 18), która weszła w życie w dniu 11 kwietnia 2011 r.

W poprzednim stanie prawnym obowiązującym do dnia 10 kwietnia 2011 r. przepis art. 101 § 3 K.p.a. stanowił, że na postanowienie w sprawie zawieszenia postępowania służy stronie zażalenie. Na tej podstawie przyjmowano, że zażalenie przysługuje na wszystkie rodzaje postanowień w przedmiocie zawieszenia, czyli na postanowienie o zawieszeniu postępowania, o odmowie zawieszenia postępowania, podjęciu postępowania oraz o odmowie podjęcia zawieszonego postępowania.

Z kolei w myśl nowego brzmienia art. 101 § 3 K.p.a. nadanego ustawą nowelizującą – na postanowienie w sprawie zawieszenia postępowania albo odmowy podjęcia zawieszonego postępowania służy stronie zażalenie. Wobec powyższego, zdaniem Sądu, regulacja zawarta w powołanym przepisie w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania zaskarżonego postanowienia wskazuje, że zażalenie przysługuje jedynie na postanowienie o zawieszeniu postępowania i odmowie podjęcia zawieszonego postępowania.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że skoro na postanowienie o odmowie zawieszenia postępowania zażalenie nie przysługuje, a przy tym nie kończy ono postępowania i nie rozstrzyga o istocie sprawy zatem niedopuszczalna jest skarga na to postanowienie do sądu administracyjnego.

Zgodnie z treścią art. 58 § 1 pkt 6 cytowanej ustawy, sąd odrzuca skargę, jeżeli innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne.

W tym stanie rzeczy na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 3 § 2 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia. O zwrocie uiszczonego wpisu orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 powołanej ustawy.



Powered by SoftProdukt