Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Sędziowie sędzia WSA Marek Leszczyński, sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 lutego 2017 r. sprawy ze skargi Z. T. na decyzję Wojewody P. z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę

Na skutek wniosku M. S. o udzielenie pozwolenia na budowę Starosta K. prowadził postępowanie, w którym:

- decyzją z dnia [...] kwietnia 2016 r. zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę inwestycji polegającej na: rozbudowie budynku gospodarczego ze zmianą sposobu użytkowania na budynek inwentarsko - gospodarczy o powierzchni zabudowy 477 m2, powierzchni użytkowej 441 m2, kubaturze 2080 m3,obsadzie 25 DJP (całkowita obsada w gospodarstwie - 36 DJP), z wewnętrznym zbiornikiem na płynne odchody zwierzęce o pojemności 92 m3; rozbiórkę budynku gospodarczego o powierzchni zabudowy 61 m2, powierzchni użytkowej 58 m2, kubaturze 99 m3 - zlokalizowanych na działce nr [...] w obrębie S., gm. G., według przedłożonego przez Inwestora projektu budowlanego.

Powyższa decyzja pierwszoinstancyjna została uchylona przez Wojewodę P. w dniu [...] czerwca 2016 r. na podstawie art. 138 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej jako K.p.a.). Zdaniem Wojewody, nie dość wnikliwie zbadano, czy zachodzą szczególne okoliczności wzniesienia obiektu gospodarczego po granicy z działką sąsiednią nr [...] (małżonków T.);

- decyzją nr [...] z dnia [...] lipca 2016 r. znak [...] po ponownie przeprowadzonym postępowaniu Starosta K. ponownie zatwierdził projekt budowlany i udzielił M. S. pozwolenia na budowę inwestycji identycznej jak opisano w decyzji z dnia [...] kwietnia 2016 r. Jako obszar oddziaływania obiektu wskazał nieruchomości nr [...], [...].

Organ pierwszej instancji ustalił, że rozbudowywany budynek pochodzi z lat 60-tych ubiegłego wieku, a według oświadczeń Inwestora jego obecna rozbudowa jest podyktowana potrzebami gospodarstwa rolnego, zaś lokalizacja obiektu bezpośrednio przy granicy działki sąsiedniej nr [...] umożliwi zastosowanie odpowiednich ciągów technologicznych oraz zachowanie komunikacji wewnętrznej na działce. Jak wskazał Starosta, właściciele sąsiedniej działki nr [...] zadeklarowali zamiar budowy budynku mieszkalnego (otrzymali nieostateczne warunki zabudowy) oraz sprzeciwiają się inwestycji z uwagi na niebezpieczeństwo negatywnego oddziaływania na ich działkę i ograniczenia w przyszłości możliwości zabudowy tej działki. Inwestor, wychodząc naprzeciw tym zastrzeżeniom, zdecydował o zmianie rozkładu pomieszczeń w projektowanym budynku tj. od strony działki nr [...] zaprojektował część gospodarczą, natomiast od strony własnej działki nr [...] - część inwentarską z wewnętrznym zbiornikiem na płynne odchody zwierzęce. Nadto Inwestor zapewnił, że w trakcie rozbudowy zastosuje rozwiązania chroniące przed osuwaniem ziemi.

Oceniając przedłożony projekt budowlany Starosta wskazał, że inwestycja jest zgodna z decyzją o warunkach zabudowy nr [...] z dnia [...] sierpnia 2015 r., zaś postanowieniem z dnia [...] listopada 2015 r. Inwestor otrzymał zgodę na odstępstwo od przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1422 ze zm.) tj. dopuszczono lokalizację nowego obiektu po granicy z działką nr [...]. Wskazał, że działka budowlana mimo znacznych rozmiarów jest już zagospodarowana, ograniczona naturalnym ciekiem wodnym. Inwestor na własnej, sąsiedniej działce nr [...], która wchodzi w skład siedliska, planuje budowę budynku magazynowego, na co posiada ostateczną decyzję o pozwoleniu na budowę.

Odnośnie sprzeciwu stron postępowania co do lokalizacji obiektu po granicy Starosta wskazał, że inwestycja dotyczy rozbudowy istniejącego już budynku, przy granicy z działką nr [...] użytkowaną obecnie rolniczo, o znacznej powierzchni. Realizacja inwestycji nie utrudni zagospodarowania tej działki zgodnie z wolą jej właścicieli. Zastosowanie ściany oddzielenia przeciwpożarowego, odprowadzania wód opadowych z dachu dwuspadowego na teren własnej działki Inwestora oraz zaprojektowanie pomieszczeń gospodarczych a nie inwentarskich od strony działki nr [...] są rozwiązaniami, które zminimalizują negatywne oddziaływanie.

Starosta wskazał też, że przed wydaniem pozwolenia na budowę sprawdzono

zgodność projektu budowlanego z wymaganiami art. 35 ust. 1 ustawy Prawo budowlane, a Inwestor przedłożył wymagane dokumenty. Brak było zatem podstaw do odmowy udzielenia pozwolenia na budowę.

Odwołanie od powyższej decyzji wnieśli Z. i K. T., którzy wywodzili, że: pozwolenie jest niezgodne z decyzją o warunkach zabudowy, w której mowa jest o rozbudowie, a pozwolenie dotyczy przebudowy wraz z rozbudową; wskazali, że istnieje rozbieżność co do wskazania budynku przeznaczonego do rozbiórki, nie wiadomo czy chodzi o budynek o powierzchni zabudowy 61 m2 czy o powierzchni zabudowy 28 m2; działka Inwestora ma szerokość ponad 16 m i długość ponad 80 m, dlatego można inaczej zlokalizować inwestycję; nie wskazano w projekcie sposobu odprowadzania wód opadowych bez szkody dla działek sąsiednich; wydane pozwolenie na budowę narusza ich własność i wyrządza im szkodę; nieprawdą jest konieczność lokalizacji po granicy w sytuacji, gdy istniejący, rozbudowywany budynek gospodarczy znajduje się w odległości 40– 70 cm od granicy z ich działką; nie wskazano rozwiązań zabezpieczających wykop, który znajdzie się po granicy, zaś wymagana przepisami i warunkami technicznymi szerokość ewentualnej ściany grodziowej uniemożliwia wykonanie rozbudowy po granicy, stwarza niebezpieczeństwa osuwania się ziemi; inwentaryzacja zawiera błędy, nie wskazano w niej otworu okiennego w ścianie budynku po granicy z ich działką; z uwagi na zamiar zrealizowania zabudowy jednorodzinnej na ich działce należy w budynku inwestora zaprojektować ścianę oddzielenia przeciwpożarowego, co nie nastąpiło.

Odwołujący się sprecyzowali swoje stanowisko w pismach z dnia [...] i [...] września 2016 r. Podkreślali naruszenie ich własności i wydanie pozwolenia na budowę bez należytego rozeznania innej lokalizacji inwestycji, możliwej z uwagi na zabudowę i kształt oraz wielkość działki inwestora. Wskazali, że udzielając zgody na odstępstwo od przepisów budowlanych nie uwzględniono posiadania przez Inwestora dwóch działek sąsiadujących ze sobą bezpośrednio, co znacznie zmienia perspektywę konieczności udzielenia takiego odstępstwa.

Decyzją z dnia [...] września 2016 r. znak [...] Wojewoda P. utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. Wskazał, że także w jego ocenie wystąpiły szczególne okoliczności uzasadniające lokalizację projektowanego budynku bezpośrednio przy granicy z działką odwołujących się. Ustalono, że nie istnieje możliwość posadowienia projektowanego budynku w odległości wskazanej w § 12 ust. 1 pkt 1, 2 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Działka Inwestora jest co prawda znacznych rozmiarów, ale jest już zabudowana budynkiem mieszkalnym oraz budynkami gospodarczymi. Ograniczenia stwarza również naturalny ciek wodny tj. rzeka S. Inwestor uzyskał również ostateczną decyzję o pozwoleniu na budowę budynku magazynowego na działce sąsiedniej nr [...] (własnej). Ponadto lokalizacja po granicy podyktowana jest koniecznością zachowania ciągów technologicznych oraz potrzebą zapewnienia komunikacji na działce tj. możliwości dojazdu dużych samochodów do odbioru mleka i dojazdu maszyn rolniczych. Stąd też uzasadnione było wyrażenie postanowieniem z dnia [...] listopada 2015 r. zgody na odstępstwo od warunków technicznych.

Zamierzenie inwestycyjne zgodne jest także z ustaleniami uzyskanej przez Inwestora decyzji o warunkach zabudowy. Nadto jest on obowiązany prowadzić roboty budowlane zgodnie z projektem budowlanym w taki sposób, by nie naruszyć własności odwołujących się. Szczegółowy sposób prowadzenia tych robót opisano w "informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na obiekcie budowlanym" na s. 13 projektu budowlanego. W punkcie 2 pod tytułem "wykopy i ich zabezpieczenie" przedstawiono sposób prowadzenia i zabezpieczenia wykopów, z którego wynika, że nie ma zagrożenia dla działek sąsiednich.

Wojewoda wskazał również, że projektowana rozbudowa dotyczy budynku już istniejącego i zlokalizowana jest po granicy, ściana skierowana w stronę działki sąsiedniej jest ścianą pełną bez otworów okiennych oraz drzwiowych i spełnia wymogi przepisów przeciwpożarowych. W projekcie znajduje się oświadczenie projektanta o zgodności projektu z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej.

Odnośnie zarzutów odwołania wskazano, że: odprowadzanie wód opadowych nastąpi rynnami na teren działki Inwestora (rysunki przekroju A-A i przekroju B-B); nie dojdzie do przebudowy, bowiem główna bryła istniejącego budynku pozostaje bez zmian, natomiast "potrzeba dostosowania części istniejącej dla nowego przeznaczenia budynku nie jest uchybieniem skutkującym uchyleniem decyzji o pozwoleniu na budowę". W kwestii rozbieżności co do przedmiotu rozbiórki wskazano, że budynek przeznaczony do rozbiórki oznaczony jest w projekcie zagospodarowania jako nr 6 o wymiarach 7,0 m x 9,1 m, zaś drugi budynek oznaczony jako nr 5 ma wymiary 5, 5m x 5,0 m i nie jest wymieniony w decyzji, ponieważ takie gabaryty wykluczają konieczność uzyskania pozwolenia na rozbiórkę. Wskazano, że brak jest podstaw prawnych do narzucania Inwestorowi lokalizacji zamierzonego obiektu budowlanego. Jeśli zaś, jak w sprawie niniejszej, doszło do sprawdzenia przedłożonego projektu budowlanego i wynik tej oceny jest pozytywny, brak jest podstaw do odmowy udzielenia pozwolenia na budowę.

Marginalnie wskazał Wojewoda, że decyzja o ustaleniu warunków zabudowy dla budynku jednorodzinnego uzyskana przez odwołujących się została uchylona w drugiej instancji.

Skargę na decyzję Wojewody z dnia [...] września 2016 r. złożył do sądu administracyjnego Z. T., który zarzucił naruszenie:

I. przepisów prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy tj. :

a). § 12 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie poprzez jego niezastosowanie i błędne przyjęcie, że nie istnieje możliwość posadowienia projektowanego budynku w odległościach w nim wskazanych i błędne uznanie, że działka Inwestora nie daje możliwości zlokalizowania projektowanego budynku w innym miejscu;

b). art. 5 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane w związku z art. 140 i 144 Kodeksu cywilnego (dalej jako K.c.) poprzez ich niezastosowanie, podczas gdy przy usytuowaniu budynku w granicy działki sąsiedniej zachodzi konieczność ochrony uzasadnionego interesu właściciela działki sąsiedniej wynikającego z prawa budowlanego, jak i przepisów cywilnych umożliwiających korzystanie z własności z wyłączeniem innych osób oraz z wyłączeniem uciążliwości pochodzących z nieruchomości sąsiednich;

II. naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

a). art. 7 w związku z art. 77 § 1 i art. 80 K.p.a. poprzez zaniechanie dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, a w szczególności nierozważenie kwestii możliwości innej lokalizacji inwestycji z uwagi na posiadanie przez Inwestora dwóch sąsiadujących ze sobą działek, podczas gdy mając na względzie wzajemne położenie tych działek, ich obszar oraz kubaturę budynku możliwe jest ich zagospodarowanie w sposób niekolidujący z obowiązującymi przepisami prawa;

b). art. 77, art. 80, art. 81 i art. 107 § 3 w zw. z art. 11 K.p.a. poprzez zaniechanie uzasadnienia decyzji w sposób przekonujący i odnoszący się do wszystkich zarzutów odwołania;

a w konsekwencji naruszenie:

c). art. 138 §1 pkt 1 K.p.a. poprzez utrzymanie w mocy wadliwej decyzji organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu skargi wskazano, że uwzględniając wyłącznie wyjaśnienia Inwestora udzielono zgody na odstępstwo od przepisów techniczno – budowlanych i udzielono następnie pozwolenia na budowę przy granicy z działką Skarżącego. Tymczasem nie istniały ku temu podstawy, bowiem Inwestor jest właścicielem dwóch sąsiadujących ze sobą działek gruntu stanowiących jedną nieruchomość (nr [...] i [...]), zatem możliwości lokalizacyjne inwestycji powinny zostać ocenione z uwzględnieniem tych dwóch działek. W ocenie Skarżącego, organy uwzględniły interes wyłącznie jednej ze stron postępowania, naruszyły konstytucyjną zasadę równego traktowania stron, nie zapewniły ochrony uzasadnionych interesów właścicieli sąsiadującej nieruchomości wynikających z tzw. prawa sąsiedzkiego. Wskazał, że orzecznictwo sądów administracyjnych jednoznacznie podkreśla wyjątkowość sytuacji wydania pozwolenia na budowę po granicy nieruchomości. Nie uwzględniono tego mimo licznych zarzutów Skarżącego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlega oddaleniu.

W sprawie z wniosku o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenie pozwolenia na budowę kluczowe znaczenie ma treść przepisu art. 35 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290 ze zm.), dalej jako p.b., zgodnie z którym w razie spełnienia wymagań określonych w ustępie 1 tego przepisu oraz w art. 32 ust. 4 p.b., organ administracji architektoniczno – budowlanej nie może odmówić wydania pozwolenia na budowę. Warunkami, o których mowa w art. 35 ust. 1 p.b. są:

1) zgodność projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i innymi aktami prawa miejscowego albo z ustaleniami decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu, a także wymaganiami ochrony środowiska, w szczególności określonymi w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach;

2) zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi;

3) kompletność projektu budowlanego i posiadanie wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń oraz informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1b, oraz zaświadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 7;

4) wykonanie sprawdzenia projektu w przypadku istnienia takiego obowiązku.

Organy architektoniczno – budowlane oceniły w sprawie niniejszej, że projekt budowlany przedłożony przez Inwestora spełnia wszystkie powyższe wymagania, zaś ocenę tę – wbrew zarzutom skargi - jako nienaruszającą prawa należy zaakceptować.

Przede wszystkim Sąd nie stwierdza niezgodności projektu budowlanego z ustaleniami ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy z dnia [...] sierpnia 2015 r. Opis inwestycji zawarty w decyzji o warunkach zabudowy odpowiada opisowi inwestycji z decyzji o pozwoleniu na budowę (i z projektu budowlanego) jako rozbudowa budynku gospodarczego ze zmianą sposobu użytkowania z gospodarczej na inwentarsko – gospodarczą, z budową wewnętrznego zbiornika na płynne odchody zwierzęce pod budynkiem, rozbiórką budynku gospodarczego oznaczonego na planie zagospodarowania działki nr [...] numerem 6 (i de facto rozbiórką drugiego, mniejszego budynku gospodarczego oznaczonego numerem 5, jednakże niewymagającego pozwolenia na rozbiórkę z uwagi na swoje rozmiary). Obiekt zaprojektowano również zgodnie z pozostałymi ustaleniami decyzji o warunkach zabudowy, w tym co do: powierzchni zabudowy (w decyzji o warunkach zabudowy wskazano max 490 m2, zaprojektowano – 477, 08 m2), wysokości (w decyzji o warunkach zabudowy wskazano max do 7 m od średniej rzędnej przed wejściem aż do kalenicy dachu i do 4 m od górnej krawędzi elewacji frontowej do okapu, zaprojektowano – odpowiednio jako 6, 60 m i 3 m, vide przekrój AA), konstrukcji, w tym nachylenia dachu (vide także przekrój AA – kąt nachylenia dachu wymagany jak w decyzji o warunkach zabudowy - 10 i 33 stopnie), zasad odprowadzania wód opadowych (z orynnowania na teren własnej działki, co wynika z ukształtowania dachu ze spadkiem w kierunku działki Inwestora). Nadto, jak wskazano w decyzji o warunkach zabudowy, teren nie jest objęty prawną formą ochrony przyrody, zaś – co Sąd stwierdza z urzędu – wielkość planowanej obsady (docelowo do 36 DJP) wyklucza inwestycję z konieczności oceny jej wpływu na środowisko (do inwestycji mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko zalicza się chów lub hodowlę zwierząt w liczbie nie mniejszej niż 40 DJP - § 3 ust. 1 pkt 103 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. z 2016 r., poz. 71). Także wszystkie pozostałe elementy i wymagania decyzji o warunkach zabudowy zostały zrealizowane, w tym w zakresie obsługi działki w komunikację i media. Tym samym zrealizowano warunek zgodności, o którym mowa w art. 35 ust. 1 pkt 1 p.b.

Skład orzekający w sprawie niniejszej nie podziela także zarzutów skargi odnośnie niezgodności projektu zagospodarowania działki z przepisami techniczno – budowlanymi (art. 35 ust. 1 pkt 2 p.b.), w szczególności co do lokalizacji rozbudowywanego obiektu po granicy z działką Skarżącego.

Istotnie, wymaganiem wynikającym z przepisu prawa powszechnie obowiązującego jest, aby sytuowanie budynku zwróconego ścianą bez otworów okiennych i drzwiowych miało miejsce w odległości co najmniej 3 m od granicy działki sąsiedniej (§ 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1422 ze zm.), dalej jako rozporządzenie. Jednakże w sprawie niniejszej Inwestor uzyskał zgodę na odstępstwo od tego warunku – postanowieniem z dnia 5 listopada 2015 r. wydanym na podstawie art. 9 ust. 1 i 2 p.b. (przez organ pierwszej instancji na podstawie upoważnienia udzielonego mu przez Ministra Infrastruktury i Rozwoju). Przepis ten stanowi, że odstępstwo może nastąpić w przypadkach szczególnie uzasadnionych. Zdaniem Sądu oznacza to, że w każdej indywidualnej sprawie argumentacja prowadząca do wydania takiego odstępstwa powinna być wskazana w sposób wyczerpujący, powinna odwoływać się do okoliczności konkretnej sprawy, które z kolei powinny zawierać element wyjątkowości. Co więcej, w orzecznictwie sądów administracyjnych zwraca się uwagę, że w postępowaniu o udzielenie pozwolenia na budowę nie wystarczy powołanie się na istnienie uzyskanej wcześniej przez Inwestora zgody na odstępstwo od warunków technicznych, ale organ architektoniczno – budowlany powinien poddać jeszcze raz analizie uwarunkowania z art. 9 ust. 1 p.b. Nie może zatem ograniczyć się wyłącznie do wskazania, że postanowienie o udzieleniu zgody na odstępstwo funkcjonuje w obrocie prawnym. Jak trafnie wskazał WSA w Krakowie w uzasadnieniu wyroku w sprawie II SA/Kr 651/15, przyjęcie przeciwnego poglądu prowadzić by musiało do konkluzji, że warunki techniczne nie mają większego znaczenia, gdyż organ (na ogół sam sobie) może wyrazić zgodę na odstępstwo od nich na zasadzie dowolności (wyrok dostępny w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie http://orzeczenia.nsa.gov.pl, powoływanej dalej w skrócie jako CBOSA).

Zdaniem Sądu, w kontrolowanej sprawie przesłanki udzielenia odstępstwa nie budzą wątpliwości jako szczególnie uzasadnione. Zwrócić należy uwagę, że działki Inwestora są zajęte przez zabudowę zagrodową (działka nr [...]) i projektowaną zabudowę gospodarczą (działka nr [...], na której Inwestor planuje budowę silosu na kiszonkę ze zbiornikiem na ścieki oraz magazynu – vide decyzja z dnia [...] kwietnia 2015 r. o warunkach zabudowy dla tej inwestycji, zmieniająca poprzednio wydaną decyzję o warunkach zabudowy, jak też decyzja z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] o zatwierdzeniu projektu budowlanego). Działka nr [...] graniczy z działką Skarżącego nr [...] oznaczoną w ewidencji jako rolna, bez zabudowy (ustalenie warunków zabudowy dla budynku mieszkalnego na tej działce w ramach zabudowy zagrodowej zostało uchylone decyzją SKO w Ł. z dnia [...] sierpnia 2016 r. znak [...] ze wskazaniem, że zamiar budowy budynku mieszkalnego bez budynków gospodarczych nie jest zamiarem realizacji zabudowy zagrodowej). Jak wynika z projektu zagospodarowania terenu będącego częścią zatwierdzonego zaskarżoną decyzją projektu budowalnego, rozbudowany ma zostać już istniejący budynek gospodarczy stojący w odległości 40 – 70 cm od granicy z działką nr [...]. Inwestor wskazuje, że jest to dla niego najbardziej ekonomiczne i funkcjonalne rozwiązanie biorąc pod uwagę planowaną rozbudowę na działce nr [...] (wyżej opisaną). Istotnie, zdaniem Sądu, analiza ocenianego projektu i zamiarów inwestycyjnych Inwestora wskazuje na zamierzone, przemyślane rozplanowanie zabudowy gospodarczej na obydwu działkach nr [...] i [...] tj. w skupieniu zabudowa gospodarcza i inwentarsko – gospodarcza, w pewnej odległości na uboczu zabudowa mieszkaniowa (budynek nr 3), po granicy z działką nr [...] rozbudowywany budynek gospodarczy z wykorzystaniem bryły tego budynku, znajdującej się w bliskiej odległości od granicy. Powyższe okoliczności, w powiązaniu z przebiegiem rzeki S. oraz koniecznością zachowania ciągów technologicznych i komunikacyjnych, świadczą o wystąpieniu szczególnych okoliczności uzasadniających wydaną zgodę na odstępstwo od warunków techniczno – budowalnych. Na wszystkie powyższe okoliczności jako przemawiające za udzielonym odstępstwem wskazał też i rozważył je organ architektoniczno – budowlany. Tym samym zarzut niewystąpienia szczególnie uzasadnionego przypadku z art. 9 p.b. pozostawał bezskuteczny.

Podobnie bezskuteczny jest powiązany z nim zarzut naruszenia uzasadnionych interesów osób trzecich tj. Skarżącego jako współwłaściciela działki nr [...]. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 9 p.b. obiekt budowlany należy projektować tak, aby zapewnić poszanowanie występujących w obszarze oddziaływania obiektu uzasadnionych interesów osób trzecich, przy czym zgodnie z art. 3 pkt 20 p.b. obszar oddziaływania obiektu to teren wyznaczony w otoczeniu obiektu budowlanego na podstawie przepisów odrębnych, wprowadzających związane z tym obiektem ograniczenia w zagospodarowaniu, w tym zabudowy, tego terenu. Skarżący powołuje się na przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące prawa własności (art. 140, 144), które w tym konkretnym przypadku powinny być, w jego ocenie, zastosowane jako regulacje zabezpieczające jego prawo własności do działki nr [...] przed zagrożeniami, jakie niesie zatwierdzona rozbudowa budynku gospodarczego.

Istotnie, zasada równej ochrony prawa własności wymaga, aby każdy właściciel nieruchomości w procesie inwestycyjnym miał w miarę możliwości takie same prawa. Całokształt przepisów budowlanych nie różnicuje zakresu ochrony uzasadnionych interesów podczas procesu inwestycyjnego tzn. nie przyznaje pierwszeństwa którymkolwiek interesom: inwestora lub osób trzecich posiadających nieruchomości w obszarze oddziaływania inwestycji. Zasada prawa do równej ochrony własności nie pozwala na dzielenie inwestorów pod względem pierwszeństwa w realizowaniu inwestycji, ale jej celem jest zapewnienie wszystkim równego traktowania. Nie może być zatem tak, że realizacja jednej inwestycji uniemożliwi zrealizowanie innej, późniejszej. Wzgląd na ochronę interesów osób trzecich, których nieruchomości znajdują się w obszarze oddziaływania obiektu, nie może też jednak spowodować utraty z pola widzenia interesu inwestora, tj. interesu wynikającego z art. 4 p.b. Należy pamiętać, że ochrona interesów osób trzecich nie może sięgać tak daleko, by uniemożliwiać inwestorowi realizację zamierzenia budowlanego, gdy jest ono zgodne z przepisami prawa. Wynika to wprost z art. 35 ust. 4 p.b. (vide wyroki z dnia 8 marca 2011 r., II OSK 402/10, z dnia 8 listopada 2012 r., II SA/BK 648/12, CBOSA). Konieczne jest zatem właściwe wyważenie interesów inwestora oraz osób trzecich. Zdaniem Sądu, to wyważenie nastąpiło w sprawie niniejszej.

Jak wyżej wskazano, działki Inwestora (nr [...], na której zaplanował rozbudowę zatwierdzoną w sprawie niniejszej oraz nr [...], sąsiednia, na której zaplanował budynek magazynowy), jak też działka Skarżącego nr [...] mają charakter rolny. Działka Skarżącego jest niezabudowana, a na chwilę obecną wiadomo, że Skarżący zadeklarował zamiar jej zabudowy budynkiem mieszkalnym ale bez budynków gospodarczych (vide uzasadnienie decyzji SKO w Ł. dnia [...] sierpnia 2016 r. uchylającej wydane warunki zabudowy dla działki nr [...]). Zdaniem Sądu, usytuowanie rozbudowywanego budynku Inwestora nie stworzy przeszkód do podobnego usytuowania budynków gospodarczych czy zabudowy zagrodowej na działce Skarżącego. Zauważyć należy, że działka nr [...] posiada powierzchnię 0, 91 ha i w momencie wydawania zaskarżonej decyzji stanowi działkę niezabudowaną, co umożliwia w miarę swobodne wykorzystanie tej powierzchni. Zbyt daleko idące byłoby przyjęcie, że inwestycja przedłożona do oceny w sprawie niniejszej, typowo rolna i na terenie typowo rolnym oraz zaprojektowana po granicy, powinna być uwarunkowana zachowaniem możliwości zabudowy wyłącznie mieszkalnej jednorodzinnej na terenie sąsiednim tj. na działce nr [...], również rolnej. Już chociażby z tego względu wykluczone jest ustalenie, że interes Skarżącego pozostaje zagrożony brakiem możliwości zabudowy jego działki.

Na marginesie wskazać należy, że Inwestor uwzględniając obawy Skarżącego zmienił rozkład pomieszczeń użytkowych w rozbudowywanym budynku sytuując pomieszczenie gospodarskie bliżej granicy z działką nr [...] a inwentarskie dalej od tej granicy (pismo z dnia [...] lipca 2016 r.).

Organy architektoniczno – budowlane wprost też wskazały, że przedłożony projekt budowlany wskazuje sposób prowadzenia robót budowlanych, zabezpieczenia wykopów, spełnia wymagania przepisów przeciwpożarowych. Projekt ten był uzupełniany na wezwanie organów (vide pisma z dnia [...] marca 2016 r., k. 14 akt adm.). Podkreślić trzeba, na co zwrócił uwagę Wojewoda, że osobą odpowiedzialną za prawidłowe rozwiązania techniczne i bezpieczeństwo projektu jest jego autor, który złożył stosowne oświadczenie o wykonaniu projektu zgodnie z obowiązującymi przepisami i zasadami wiedzy technicznej (s. 43 projektu). Organ nie jest zaś uprawniony do badania zgodności projektu architektoniczno-budowlanego z przepisami techniczno-budowlanymi lub innymi przepisami prawa, poza przepisami określającymi wymogi ochrony środowiska i wymagania zagospodarowania terenu. Sprawdzanie zgodności projektu z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi, zostało bowiem ograniczone do projektu zagospodarowania działki (art. 35 ust. 1 pkt 2 p.b.). Za zgodność z prawem projektu architektoniczno-budowlanego przepisy przewidują odpowiedzialność projektantów, zaś organ bada czy projektant złożył oświadczenie o sporządzeniu projektu budowlanego zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej (art. 20 ust. 4 w związku z art. 35 ust. 1 pkt 3 p.b.). W niniejszej sprawie takie oświadczenie akta sprawy zawierają.

Nie zasługują również na uwzględnienie zarzuty naruszenia przepisów procesowych, bowiem sprawa została dostatecznie wyjaśniona do rozstrzygnięcia, ustalono w sposób wyczerpujący wszystkie elementy niezbędne do oceny przedłożonego projektu budowlanego z punktu widzenia zgodności z przepisami prawa, zaś argumentacja organu została zawarta w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji odnoszącej się do wszystkich spornych elementów. Nie doszło zatem do naruszenia przepisów art. 7, 77 § 1 i art. 80 K.p.a., a w szczególności art. 107 § 3 K.p.a.

Jeszcze raz podkreślić należy, że w przypadku spełnienia wymagań wynikających z przepisów prawa, a z taką sytuacją mamy do czynienia w sprawie niniejszej, niedopuszczalne było wydanie decyzji odmawiającej zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę (art. 35 ust. 4 p.b.). Skoro więc udzielone pozwolenie nie narusza prawa, brak było podstaw do uwzględnienia skargi.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) orzeczono jak w sentencji.