drukuj    zapisz    Powrót do listy

6031 Uprawnienia do kierowania pojazdami, Ruch drogowy, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, Oddalono skargę, II SA/Bk 303/16 - Wyrok WSA w Białymstoku z 2017-01-12, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Bk 303/16 - Wyrok WSA w Białymstoku

Data orzeczenia
2017-01-12 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2016-05-09
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Sędziowie
Danuta Tryniszewska-Bytys
Elżbieta Trykoszko /przewodniczący/
Mieczysław Markowski /sprawozdawca/
Symbol z opisem
6031 Uprawnienia do kierowania pojazdami
Hasła tematyczne
Ruch drogowy
Sygn. powiązane
I OZ 807/16 - Postanowienie NSA z 2016-08-09
I OZ 1410/16 - Postanowienie NSA z 2016-11-25
Skarżony organ
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2015 poz 155 art. 103 ust. 1 pkt 1 lit. a
Ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Sędziowie sędzia NSA Mieczysław Markowski (spr.), sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, Protokolant st. sekretarz sądowy Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 12 stycznia 2017 r. sprawy ze skargi S. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia uprawnienia do kierowania pojazdami oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. orzekło o utrzymaniu w mocy decyzji Naczelnika Wydziału Komunikacji i Transportu Starostwa Powiatowego w A. działającego z upoważnienia Starosty A. z dnia [...] stycznia 2016 r. znak [...]w której orzeczono o cofnięciu S. A. uprawnień do kierowania pojazdami w zakresie prawa jazdy kat. A i T wskazując jako podstawę prawną art. 103 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 05.01.2011 r. o kierujących pojazdami (tj. Dz. U. z 2015r. poz. 155 z późn. zm.) oraz art. 138 § 1 pkt 1 kpa.

Decyzję tę podjął organ w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Pan S. A. w związku z wyrokiem Sądu Rejonowego w A., w którym został uznany winnym popełnienia czynu zabronionego, polegającego na kierowaniu pojazdem pod wpływem alkoholu, został skierowany na badania lekarskie w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami.

Po przeprowadzeniu badania lekarz P. Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w B. stwierdził, że u S. A. istnieją przeciwwskazania zdrowotne do kierowania pojazdami do których wymagane jest prawo jazdy kat. A1, A2, A i T, co potwierdzono w orzeczeniu Nr [...]z dnia [...].07.2015r.

Ponownie przeprowadzone badania w Wojskowym Instytucie Medycyny Lotniczej w W. w związku z wnioskiem S.A. o ponowne badania lekarskie potwierdziły wyniki badań P. Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy co znalazło wyraz w orzeczeniu przesłanym organowi I instancji o nr[...].

Z uwagi na stwierdzone orzeczeniami lekarskimi przeciwskazania zdrowotne do kierowania pojazdami kategorii A i T u S.A. organ I instancji stwierdził, że zaistniały przesłanki określone w art. 103 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o kierujących pojazdami, co uzasadniało wydanie decyzji do cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami tej kategorii.

Odwołanie od tej decyzji, w którym skarżący kwestionował orzeczenia lekarskie co do stanu jego zdrowia organ II instancji nie uwzględnił. Wskazując na podstawy prawne skierowania na badania i wynik orzeczeń lekarskich przeprowadzonych dwukrotnie i stwierdzających istnienie przeciwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami kat A i T uznał, że decyzja organu I instancji jest prawidłowa.

Orzeczenie lekarskie wydane przez uprawnionych lekarzy do przeprowadzania badań i ich wynik mają charakter ostateczny i są wiążące dla organów. Oznacza to, że organ jest zobowiązany do ich uwzględnienia przy wydawaniu decyzji stosownie do art. 103 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o kierujących pojazdami.

W skardze na powyższą decyzję S. A. zarzucił naruszenie konstytucyjnego zakazu ponownego karania za ten sam czyn, a także brak wszechstronnego rozpatrzenia okoliczności sprawy w tym niewyjaśnienie dostateczne wyników badań lekarskich wykazanych w niniejszej sprawie, a zawierających istotne rozbieżności. Wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje.

Skarga jest nieuzasadniona albowiem organy nie naruszyły przepisów stanowiących podstawę jej wydania.

Ustalony w sprawie stan faktyczny Sąd uznaje za prawidłowy.

Wykonując nałożony na skarżącego wcześniejszą decyzją obowiązek poddał się on badaniom lekarskim mającym na celu stwierdzenie czy istnieją u niego przeciwskazania zdrowotne do kierowania pojazdami.

Po przeprowadzeniu badań przez uprawnionego lekarza Podlaskiego Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w B. zostało wydane orzeczenie lekarskie stwierdzające istnienie przeciwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami do których kierowania wymagane jest prawo jazdy kategorii A1, A2, A i T.

Ponowne przeprowadzenie badania w związku z wnioskiem skarżącego potwierdziły istnienie przeciwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami do których wymagane jest prawo jazdy kat. A i T. (Orzeczenie lekarskie [...]z [...].09.2015r. – Wojskowy instytut Medycyny Lotniczej w W.).

Zasadnie zatem organy stwierdziły, że zaistniała podstawa z art. 103 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o kierujących pojazdami zgodnie z którym Starosta wydaje decyzje administracyjne o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami w przypadku stwierdzenia na podstawie orzeczenia lekarskiego istnienia przeciwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami.

Ustalenie wynikające z orzeczeń lekarskich o istnieniu przeciwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami ma charakter wiążący, co oznacza iż organ prowadzący postępowanie nie ma kompetencji do prowadzenia we własnym zakresie ustaleń dotyczących stanu zdrowia badanego podważających ustalenia wynikające z ostatecznego orzeczenia lekarskiego.

Chybiony jest też zarzut skarżącego, że w sprawie doszło do dwukrotnego jego ukarania po raz pierwszy w postępowaniu karnym i następnie w postępowaniu administracyjnym. Kara w postępowaniu karnym dotyczyła wykroczenia za prowadzenie pojazdu po spożyciu alkoholu i nie ma związku z postępowaniem administracyjnym, które miało na celu ustalenie czy u skarżącego istnieją przeciwskazania do prowadzenia pojazdów z przyczyn zdrowotnych czego nie można utożsamiać z żadną sankcją, a jedynie obowiązkiem organu dbałości o bezpieczeństwo w ruchu drogowym.

Cofniecie uprawnień dotyczyło tylko tych pojazdów do których prowadzenia stwierdzono istnienie przeciwskazań zdrowotnych wynikających z orzeczeń lekarskich, a więc kategorii A i T.

Z powyższych względów skarga jako nieuzasadniona podlegała oddaleniu stosownie do art. 151 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.



Powered by SoftProdukt