Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
|
drukuj zapisz |
6537 Egzekucja należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej (art. 34 ust. 3 ustawy o f, Odrzucenie skargi, Dyrektor Izby Skarbowej, Odrzucono skargę, I SA/Gl 1112/16 - Postanowienie WSA w Gliwicach z 2016-10-03, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA
I SA/Gl 1112/16 - Postanowienie WSA w Gliwicach
|
|
|||
|
2016-08-18 | |||
|
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach | |||
|
Beata Machcińska /przewodniczący sprawozdawca/ | |||
|
6537 Egzekucja należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej (art. 34 ust. 3 ustawy o f | |||
|
Odrzucenie skargi | |||
|
VI SA/Wa 2907/15 - Wyrok WSA w Warszawie z 2017-04-26 II GZ 1323/16 - Postanowienie NSA z 2017-01-18 II GZ 1232/16 - Postanowienie NSA z 2016-12-07 |
|||
|
Dyrektor Izby Skarbowej | |||
|
Odrzucono skargę | |||
|
Dz.U. 2016 poz 718 art. 58 par. 1 pkt 3 Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jednolity |
|||
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Machcińska, , , po rozpoznaniu w dniu 3 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w G. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie skargi na czynność egzekucyjną p o s t a n a w i a odrzucić skargę. WSA/post.1 - sentencja postanowienia |
||||
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem oznaczonym w sentencji niniejszego postanowienia Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie organu pierwszej instancji oddalające skargę A Sp. z o.o. w G. (dalej "strona skarżąca") na czynność egzekucyjną, tj. zajęcie rachunku bankowego. Na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 22 sierpnia 2016 r. wezwano stronę skarżącą do usunięcia braku formalnego skargi na powyższe postanowienie przez złożenie dokumentu lub jego uwierzytelnionego odpisu wykazującego umocowanie do wniesienia skargi i określającego sposób reprezentacji strony skarżącej (KRS) w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi. Przesyłka polecona z dnia 31 sierpnia 2016 r. skierowana do strony skarżącej i zawierająca m.in. powyższe wezwanie do usunięcia braku formalnego skargi została doręczona upoważnionemu pracownikowi w dniu 6 września 2016 r. Do chwili obecnej brak formalny skargi nie został uzupełniony. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje: Na wstępie należy zauważyć, że zgodnie z art. 29 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej "ppsa"), przedstawiciel ustawowy lub organ albo osoby, o których mowa w art. 28, mają obowiązek wykazać swoje umocowanie dokumentem przy pierwszej czynności w postępowaniu. Dokumentem stwierdzającym umocowanie do reprezentacji strony w odniesieniu do spółek kapitałowych jest aktualny odpis z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 października 2007 r., sygn. akt I FSK 927/07, publ. LEX nr 516658). Brak zaś dokumentu stwierdzającego umocowanie do reprezentacji strony stanowi brak formalny, który podlega usunięciu w trybie art. 49 § 1 ppsa (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 lutego 2005 r., sygn. akt GSK 1337/04, ONSAiWSA 2005/5/91). W myśl tego przepisu, jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. W przypadku więc, gdy pismem tym jest skarga, niewykonanie w terminie wezwania do złożenia takiego dokumentu obliguje sąd, zgodnie z art. 58 § 1 pkt 3 ppsa, do jej odrzucenia. Taka sytuacja miała miejsce w rozpatrywanej sprawie, gdyż termin do uzupełnienia braku skargi, wyznaczony w wezwaniu pod rygorem jej odrzucenia, upłynął bezskutecznie z dniem 13 września 2016 r. Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ppsa orzekł jak w sentencji. |