Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Nowak, , Sędzia WSA Elżbieta Zielińska - Śpiewak (spr.), Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, Protokolant spec. Katarzyna Ławnik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 listopada 2012 r. sprawy ze skarg J. P., B. L. i K. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę skargi oddala

Starosta [...]decyzją Nr [...]z dnia [...] listopada 2011 r. działając na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) oraz na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku M. D. o wydanie pozwolenia na budowę zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem podziemnym, na działce o nr ew. [...]obręb [...] przy ul. K.w P..

W uzasadnieniu organ wskazał, że projekt budowlany jest zgodny z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a projektowana inwestycja jest zgodna z obowiązującymi przepisami, w tym z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

Odwołanie od powyższej decyzji wnieśli B. L. oraz K. K.. B. L. zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie prawa procesowego (art. 10 k.p.a., art. 7 k.p.a. w zw. z art. 77 k.p.a. i art. 80 k.p.a. oraz art. 107 k.p.a., art. 73 k.p.a., art. 40 § 2 k.p.a.) oraz prawa materialnego (§ 4 ust. 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24.07.2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych, art. 35 ust. 1 i 2, art. 34 ust. 3 pkt 3 i art. 7 Prawa budowlanego w zw. z § 12 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, art. 7 ust. 2 pkt 1 Prawa budowlanego w zw. z § 235 i § 29 ww. rozporządzenia oraz art. 39 pkt 3 ustawy o drogach publicznych).

K. K. w swoim odwołaniu również zarzuciła organowi I instancji naruszenie przepisów postępowania (art. 10 k.p.a., art. 7 k.p.a. i art. 80 k.p.a., art. 107 k.p.a., art. 73 k.p.a.) oraz przepisów prawa materialnego (art. 5, art. 7 ust. 2 pkt 1, art. 35 ust. 2 i 3 Prawa budowlanego oraz art. 39 ust. 3 ustawy o drogach publicznych).

Wojewoda [...] decyzją nr [...] z dnia [...] kwietnia 2012 r. po rozpatrzeniu odwołania B. L. oraz K. K. działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy decyzję Starosty [...]z dnia [...] listopada 2011 r.

Organ odwoławczy stwierdził, że inwestor wypełnił wszystkie obowiązki wynikające z art. 32 ust. 4 pkt 1 i 2 oraz art. 35 ust. 1 Prawa budowlanego, tj. złożył prawidłowe oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, projekt zagospodarowania działki sporządzony zgodnie z art. 34 Prawa budowlanego oraz z przepisami techniczno- budowlanymi. Ponadto, inwestycja pozostaje w zgodzie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta P., uchwalonym uchwałą Rady Miejskiej w P. Nr [...]z dnia [...].04.1998 r.

Odnosząc się do zarzutów naruszenia prawa procesowego organ odwoławczy uznał, iż są one chybione, gdyż organ I instancji prawidłowo przeprowadził postępowanie, a ewentualne uchybienia nie uzasadniają uchylenia decyzji. Starosta [...] prawidłowo określił krąg stron postępowania. Z treści rozstrzygnięcia wynika, że obszar oddziaływania planowanego obiektu obejmuje nieruchomości o nr ew. [...](działka na której umiejscowiona jest inwestycja) oraz nieruchomości nr ew. [...] oraz [...].

Odnosząc się do kolejnego zarzutu dotyczącego braku zapewnienia stronom czynnego udziału w postępowaniu. Wojewoda [...] wyjaśnił, iż strony zostały zawiadomione o wszczęciu postępowania w sprawie pozwolenia na budowę, a ponadto jak wynika z akt sprawy miały zapewniony dostęp do dokumentacji przez cały okres trwania postępowania.

Także zarzut dotyczący naruszenia art. 40 § 2 k.p.a. poprzez niedoręczenie rozstrzygnięcia pełnomocnikowi strony jest niezasadny, gdyż z akt postępowania wynika, że pełnomocnictwo zostało udzielone już po wydaniu przez organ decyzji w sprawie.

Bez wpływu na treść rozstrzygnięcia pozostają też zarzuty naruszenia prawa materialnego. Wojewoda [...] stwierdził, że inwestor wraz z projektem budowlanym przedłożył wszystkie wymagane prawem opinie, uzgodnienia, pozwolenia i sprawdzenia, o których mowa w art. 35 ust. 3 Prawa budowlanego, tzn. oświadczenie właściwej jednostki organizacyjnej o zapewnieniu dostaw wody oraz o warunkach przyłączenia obiektu do sieci wodociągowej (warunki techniczne Nr [...] z dnia [...].11.2010 r.). Ponadto w dokumentacji znajduje się pismo przedsiębiorstwa technicznego [...] (eksploatatora systemów wodociągowych Gminy [...]), z którego wynika, że projektowana inwestycja otrzymała nielimitowaną ilość wody, w niezbędnej ilości, również na cele przeciwpożarowe. Przedłożony projekt budowlany został pozytywnie zaopiniowany przez rzeczoznawcę do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych. Inwestor dysponuje warunkami technicznymi Nr [...] z dnia [...].10.2011 r., w których właściwa jednostka organizacyjna wyraziła zgodę na odprowadzanie ścieków sanitarnych. Przedłożony projekt budowlany pozostaje w zgodności z § 12 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.), gdyż odległość ścian budynku (bez otworów okiennych i drzwiowych) od granicy z działką o nr ew. [...] wynosi od 3,05 m do 3,10 m, zaś otwory okienne i drzwiowe zaprojektowane są w ścianie oddalonej od granicy z tą działką o ponad 20 m.

Odnosząc się do kolejnego zarzutu dotyczącego zaprojektowania budynku w sposób prowadzący do zmiany naturalnego spływu wód opadowych i kierowania ich na teren sąsiedni, organ odwoławczy wskazał, że z załączonego do projektu budowlanego bilansu wód deszczowych, sporządzonego przez osobę posiadającą stosowne uprawnienia wynika, że zrealizowanie inwestycji nie będzie powodowało zalewania działek sąsiednich. Odnosząc się do zarzutu dotyczącego nie przeprowadzenia żądanego dowodu z oględzin oraz opinii biegłego z zakresu budownictwa i hydrologii organ wyjaśnił, iż nie ma obowiązku przeprowadzania dowodu wnioskowanego przez stronę, jeżeli w jego ocenie wniosek dowodowy dotyczy okoliczności dostatecznie wyjaśnionych w danym postępowaniu.

Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wnieśli B. L., K. K. i J. P. reprezentowani przez tego samego pełnomocnika radcę prawnego M. P..

W skargach B. L.i K. K. podnieśli zarzuty naruszenie przepisów postępowania administracyjnego:

1) art. 10 kpa. poprzez uniemożliwienie stronom postępowania czynnego udziału w sprawie oraz wypowiedzenia się, co do zabranego materiału dowodowego polegające na nieudzieleniu stronie terminu do wypowiedzenia się w zakresie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego przed wydaniem decyzji oraz wydaniu decyzji przed upływem terminu do zajęcia przez stronę stanowiska wobec zgromadzonego materiału dowodowego,

2) art. 7 k.p.a. w zw. z art. 77 k.p.a. i art. 80 k.p.a. oraz art. 107 k.p.a. poprzez niezgromadzanie wystarczającego materiału dowodowego w sprawie, nie przeprowadzenie dowodów zmierzających do prawidłowych ustaleń co przyczyniło się do niewyjaśnienia sprawy i w konsekwencji sformułowania uzasadnienia decyzji w sposób wadliwy, polegające na:

- nieustaleniu czy zasoby wody przeznaczonej dla ludności dostarczanej wodociągiem zapewniają także wystarczającą ilości wymaganą do celów przeciwpożarowych,

- nieustaleniu prawidłowości/zgodności projektu budowlanego w zakresie dopuszczalnej w zaistniałych warunkach technicznych ilości wód deszczowych możliwych do odprowadzenia do kanału miejskiego, w sytuacji gdy ilość ta jest przekroczona niemal dwukrotnie oraz błędne ustalenie, iż budynek zwrócony ścianą z otworami okiennymi lub drzwiowymi w stronę granicy działki sąsiedniej znajduje się w odległości większej niż 4 metry od niej, w sytuacji gdy jest to odległość mniejsza,

- art. 75 § 1 k.p.a. w zw. z art. 78 § 1 k.p.a. poprzez oddalenie wniosku dowodowego strony w przedmiocie przeprowadzenia oględzin oraz opinii biegłego specjalisty z zakresu budownictwa i hydrologii,

3) art. 73 k.p.a. poprzez nieudostępnienie stronie postępowania akt sprawy;

4) art. 40 § 2 k.p.a. poprzez niedoręczenie decyzji Starosty [...] pełnomocnikowi strony.

Skarżący zarzucili decyzji także naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:

1) § 4 ust. 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych poprzez brak uwzględnienia w projekcie konieczności wykonania dla obiektu budowlanego zbiornika przeciwpożarowego w sytuacji, gdy zasoby wody przeznaczonej dla ludności dostarczanej wodociągiem nie zapewniają ilości wymaganej do celów przeciwpożarowych,

2) art. 35 ust. 1 i 2 ustawy Prawo budowlane poprzez brak ustalenia zgodności projektu z wymaganiami technicznymi.

3) art. 34 ust. 3 pkt. 3 ustawy Prawo budowlane z uwagi na brak oświadczenia w zakresie odbioru ścieków oraz warunkach przyłączenia obiektu do sieci wodociągowych,

4) art. 7 ust 2 pkt 1 ustawy Prawo budowlane w zw. z § 12 rozporządzenia z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, poprzez zaprojektowanie budynku w odległości mniejszej niż 4 metry od działki sąsiedniej,

5) art. 7 ust 2 pkt 1 ustawy Prawo budowlane w zw. z § 235 rozporządzenia z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie z uwagi na brak ściany oddzielenia przeciwpożarowego,

6) art. 7 ust 2 pkt 1 ustawy Prawo budowlane w zw. z § 29 rozporządzenia z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie poprzez zaprojektowanie budynku w sposób prowadzący do zmiany naturalnego spływu wód opadowych celem kierowania ich na teren sąsiedniej nieruchomości.

7) art. 39 pkt. 3 ustawy z dnia 21.03.1985 r. o drogach publicznych poprzez brak zgody zarządcy drogi na zajęcie drogi publicznej.

Skarżący J. P. podnosząc także powyższe zarzuty wskazał, że doszło do naruszenia art. 28 kpa. w zw. z art. 28 ust. 2 ustawy – Prawo budowlane, gdyż nie został uznany za stronę postępowania, co uniemożliwiło mu czynny udziału w sprawie oraz wypowiedzenie się, co do zebranego materiału dowodowego.

Wszyscy skarżący wnieśli o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości oraz decyzji organu I instancji.

W odpowiedzi na skargi organ podtrzymał swoją argumentacją zawartą w zaskarżonej decyzji i wniósł o ich oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje :

Stosownie do dyspozycji art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Uwzględnienie skargi następuje tylko w przypadku stwierdzenia przez Sąd naruszenia przepisów prawa materialnego lub istotnych, mających wpływ na wynik sprawy, wad w postępowaniu administracyjnym (art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Biorąc pod uwagę powyższe kryteria, Sąd uznał, że skargi nie zasługują na uwzględnienie, ponieważ zaskarżona decyzja odpowiada prawu.

Przedmiotem kontroli jest decyzja Wojewoda [...] z dnia [...] kwietnia 2012 r. utrzymująca w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] listopada 2011 r., którą zatwierdzono projekt budowlany i udzielono pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem podziemnym na działce o nr ew. [...]obręb [...] przy ul. K.w P..

Przypomnieć w związku z tym należy, że stosownie do obowiązujących przepisów ustawy Prawo Budowlane, roboty budowlane można rozpocząć na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę. Do wniosku o pozwolenie na budowę należy dołączyć :

1) cztery egzemplarze projektu budowlanego wraz z opiniami, uzgodnieniami, pozwoleniami i innymi dokumentami wymaganymi przepisami szczególnymi oraz zaświadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust. 7 ustawy, aktualnym na dzień opracowania projektu;

2) oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane;

3) decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę organ architektoniczno-budowlany, zgodnie z art. 35 ust. 1 Prawa budowlanego zobowiązany jest sprawdzić:

1) zgodność projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o warunkach zabudowy zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu, a także wymaganiami ochrony środowiska, w szczególności określonymi w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach (...),

2) zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi;

3) kompletność projektu budowlanego i posiadanie wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń oraz informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 b, a także zaświadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 7,

4) wykonanie przez osobę posiadającą wymagane uprawnienia budowlane i legitymującą się aktualnym na dzień opracowania projektu lub jego sprawdzenia-zaświadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust. 7 ustawy.

Z akt postępowania administracyjnego wynika, że do wniosku o pozwolenie na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem podziemnym inwestor dołączył kompletny projekt architektoniczno-budowlany, sporządzony przez osobę posiadającą stosowne uprawnienia budowlane. Projektanci złożyli oświadczenia o zgodności projektu z obowiązującymi przepisami i zasadami wiedzy technicznej (art. 20 ust. 4 ustawy – Prawo budowlane). Do projektu dołączono wymagane uzgodnienia i opinie. W szczególności inwestor dołączył oświadczenia właściwych jednostek organizacyjnych o zapewnieniu dostaw wody oraz o warunkach przyłączenia obiektu do sieci wodociągowej, zapewnieniu odbioru ścieków, warunkach przyłączenia obiektu do sieci kanalizacyjnej, zapewnieniu odbioru wód opadowych i roztopowych, warunkach przyłączenia obiektu do sieci kanalizacji deszczowej, a także o możliwości połączenia działki z drogą publiczną – ul. K..

Przedłożony projekt budowlany podlegał, stosownie do art. 35 ust. 1 Prawa budowlanego, sprawdzeniu przez organ architektoniczno – budowlany.

Przypomnieć w związku z tym należy, że w pierwotnym brzmieniu art. 35 w ustępie 2 upoważniał organ do badania zgodności projektu budowlanego z przepisami, w tym techniczno – budowlanymi i obowiązującymi Polskimi Normami w zakresie określonym w art. 5 Prawa budowlanego. Przepis ten został uchylony ustawą z dnia 27 marca2003r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 80, poz 718), która weszła w życie z dniam 11 lipca 2003r.

Jednocześnie ustawa ta wprowadziła zasadę wyłącznej odpowiedzialności za projekt architektoniczno – budowlany projektanta oraz osoby sprawdzającej projekt (art. 20 ustawy).

Uprawniania kontrolne organu administracji architektoniczno – budowlanej, który prowadzi postepowanie w sprawie o wydanie pozwolenia na budowę, zostały ograniczone wyłącznie do kompetencji obejmującej sprawdzenie zgodności projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, a także wymaganiami ochrony środowiska, w szczególności określonymi w decyzji o środowiskowych uwarunkowanych zgody na realizację przedsięwzięcia. Sprawdzenie zgodności z przepisami, w tym techniczno – budowlanymi, zostało natomiast ograniczone do projektu zagospodarowania działki (art. 35 ust. 1 pkt 2 – Prawa budowlanego). Rozszerzająca interpretacja uprawnień organu w zakresie kontroli na podstawie art. 35 ust. 1 omawianej ustawy oznaczałoby w istocie przywrócenie uchylonej zasady oceny materialnych rozwiązań projektu budowlanego przez organ i stanowiłaby naruszenie zasady związania organów administracji publicznej prawem (art. 7 K.p.a.). Powyższe przepisy korespondują z szeroką odpowiedzialnością projektanta za sporządzony przez niego projekt architektoniczno – budowlany - art. 20, art. 93 pkt 1 i art. 95 oraz nast. Prawa budowlanego), (por. także wyrok NSA z dnia 24.04.2009r., II OSK 58/08, Lex 54[...]74).

W ocenie Sądu organ administracji analizując przedłożoną przez inwestora dokumentację projektową niewadliwie uznał, że jest ona zgodna z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego P., a projekt zagospodarowania działki nie narusza przepisów określających warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. W szczególności niezasadny jest zarzut naruszenia § 12 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. poprzez zbliżenie się do granicy działki ścianą z otworami.

Zgodnie z wskazanym przepisem odległość budynku od granicy działki sąsiedniej powinna wynosić nie mniej niż 4 m - w przypadku budynku zwróconego ścianą z otworami okiennymi lub drzwiowymi w stronę granicy oraz 3 m - gdy jest zwrócony ścianą bez otworów okiennych lub drzwiowych. Z projektu zagospodarowania terenu wynika, że odległość ścian budynku (bez otworów okiennych i drzwiowych) od granicy z działką o nr ew. [...] wynosi od 3,05 m do 3,10 m. natomiast twory okienne i drzwiowe zaprojektowane są w ścianie oddalonej od granicy z tą działką o ponad 20 m. Odpowiada on też ustaleniom obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonego Uchwałą Nr [...]z dnia [...] kwietnia 1998 r. Rady Miejskiej w P.. Plan przewiduje, że na działce nr [...]obręb [...] znajdującej się w granicach obszaru oznaczonego na rysunku planu symbolem D3 MN, MW – przeznaczonego pod zabudowę mieszkaniową, dopuszcza się mieszkalnictwo we wszystkich formach. Projektowana inwestycja nie przekracza ustalonej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego wysokości, a budynek został usytuowany w wymaganej odległości od innych budynków zapewniającej ochronę przeciwpożarową.

Spełnienie wymagań określonych w art. 35 ust. 1 oraz art. 32 ust. 4 Prawa budowlanego powoduje, że właściwy organ nie może odmówić wydania pozwolenia na budowę (art. 35 ust. 4). Oznacza to, że decyzja w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę ma charakter związany.

Z tych względów zarzuty podnoszone w skardze B. L.i skardze K. K. pozostają bez wpływu na treść rozstrzygnięcia, gdyż w ocenie Sądu organ niewadliwie ustalił kompletność przedłożonej przez inwestora dokumentacji projektowej i jej zgodność z obowiązującymi przepisami określającymi warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

Niezasadne są także zarzuty naruszenia przepisów prawa procesowego.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądowoadministracyjnym w sytuacji postawienia organom administracji publicznej zarzutu dotyczącego braku zawiadomienia strony przed wydaniem decyzji o zebraniu materiału dowodowego i możliwości składania wniosków dowodowych koniecznym jest wskazanie, jakiej konkretnie czynności procesowej nie mogła strona dokonać, jakiego dowodu w sprawie nie mogła przedstawić i jaki wpływ na wynik sprawy mogło mieć tak stwierdzone uchybienie. Dopiero wykazanie, że naruszenie przez organ administracji publicznej zasady czynnego udziału strony w postępowaniu administracyjnym uniemożliwiło stronie podjęcie konkretnie wskazanej czynności procesowej (najczęściej w sferze postępowania dowodowego), a także wykazanie, że uchybienie to miało istotny wpływ na wynik sprawy, daje podstawy do przyjęcia, że doszło do naruszenia wskazanej wyżej normy prawa (wyrok WSA w Warszawie z dnia 13.04.2011 r., sygn. akt: VII SA/Wa 112/11).

Konkludując Sąd uznał, że zaskarżona decyzja Wojewody [...] utrzymująca w mocy decyzję organu I instancji o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem podziemnym odpowiada prawu. Niewadliwie organ uznał, że inwestor wypełnił wszystkie obowiązki wynikające z art. 35 ust. 1 Prawa budowlanego. Złożył prawidłowo wypełnione oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, a przedstawiony projekt budowlany jest kompletny, posiada wszystkie wymagane prawem uzgodnienia i opinie, został sporządzony przez osobę posiadającą odpowiednie uprawnienia budowlane, jest zgodny z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz z przepisami, w tym techniczno – budowlanymi.

Podkreślić należy, że pozwolenie na budowę w wielu wypadkach musi uwzględniać sprzeczne interesy, z jednej strony inwestora, a z drugiej strony osób, których prawa lub interesy mogą być przez to pozwolenie zagrożone lub naruszone. Granice tych praw i interesów określają przepisy Prawa budowlanego oraz innych aktów prawnych wydanych na podstawie i w wykonaniu przepisów tego prawa lub przepisów wydanych dla ochrony środowiska. W niniejszej sprawie nie doszło do naruszenia tych przepisów.

Z przyczyn wyżej wskazanych Sąd działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w sentencji wyroku.

W niniejszej sprawie skargę na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2012r. wniósł także J. P., który nie brał udziału w postępowaniu administracyjnym. Stosownie do treści art. 50 § 1 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym.

Wskazać w związku z tym należy, że J. P. mimo, iż nie został uznanym przez organ za stronę postępowania wniósł odwołanie od decyzji Starosty [...]z dnia [...] listopada 2011 r. Nr [...], Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] kwietnia 2012 r. Nr [...], umorzył postępowanie odwoławcze stwierdzając brak legitymacji do wniesienia odwołania.

Powyższa decyzja Wojewody [...] została zaskarżona przez J. P., a Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 23 listopada 2012 r. sygn. akt VII SA/Wa 1337/12 oddalił jego skargę.

Z tego względu, Sąd rozpoznając niniejszą sprawę uznał, że skoro przesądzone jest, iż J. P. nie ma przymiotu strony w postępowaniu dotyczącym pozwolenia na budowę przedmiotowego budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem podziemnym na działce o nr ew. [...] obręb [...] przy ul. K. w P., jego skargę na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...], na podstawie art. 50 Prawo o postępowaniu przez sądami administracyjnymi należało oddalić.