Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Dariusz Dudra po rozpoznaniu w dniu 21 października 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia M. T. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 maja 2017 r. sygn. akt I SA/Sz 255/11 w zakresie odrzucenia zażalenia na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 30 marca 2017 r. o ponownym wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego od wniesionego zażalenia z 12 lipca 2016 r. w sprawie ze skargi M. T. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 13 lipca 2011 r. sygn. akt I SA/Sz 255/11, oddalającego skargę M. T. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] stycznia 2011 r., nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym postanawia: oddalić zażalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie postanowieniem z 16 maja 2017 r., sygn. akt I SA/Sz 255/11 odrzucił zażalenie M. T. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 30 marca 2017 r. o ponownym wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego od wniesionego zażalenia z 12 lipca 2016 r. w sprawie ze skargi M. T. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 13 lipca 2011 r. sygn. akt I SA/Sz 255/11, oddalającego skargę M. T. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym.

Sąd I instancji wskazał, że skarżąca złożyła zażalenie na postanowienie Sądu z dnia 17 czerwca 2016 r. odrzucające zażalenie na postanowienie Sądu o odrzuceniu skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, więc zobowiązana była do uiszczenia wpisu od tego zażalenia.

Z uwagi na niedopełnienie tego obowiązku, zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z 20 lipca 2016 r. Skarżąca została wezwana do uiszczenia wpisu sądowego od wniesionego zażalenia w kwocie 100 zł. Jako podstawę wezwania wskazano art. 220 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.2016.718 ze zm. - dalej: p.p.s.a.) oraz § 1 ust. 2 pkt 7 rozporządzenia Rady Ministrów dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.2003.221.2193 ze zm.).

Sąd zaznaczył, że o prawidłowości powyższego zarządzenia przesądził NSA w postanowieniu z 9 lutego 2017 r. sygn. akt II GZ 1060/16, którym oddalił zażalenie skarżącej na zarządzenie o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego. W tej sytuacji, skoro sąd II instancji oddalił zażalenie skarżącej, zarządzenie z 20 lipca 2016 r. o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego, stało się prawomocne, co oznacza że nie przysługuje już prawo do jego zaskarżenia. Oddalenie zażalenia przez Naczelny Sąd Administracyjny oznacza, że wpis do uiszczenia którego skarżąca została zobowiązana zarządzeniem z 20 lipca 2016 r. jest należny i konieczny dla rozpatrzenia zażalenia z 12 lipca 2016 r. W tej sytuacji Sąd pismem z 30 marca 2017 r. ponownie wezwał skarżącą do uiszczenia należnego wpisu.

Strona pismem z 25 kwietnia 2017 r. wniosła zażalenie na wezwanie z 30 marca 2017 r.

W ocenie WSA powyższe zażalenie podlega odrzuceniu, bowiem, zażalenie na ponowne wezwanie do uiszczenia wpisu jest niedopuszczalne. Podkreślono, że zarządzenie z 20 lipca 2016 r. o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego jest prawomocne, bowiem Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie na to zarządzenie. W tej sytuacji, nie przysługuje od niego środek zaskarżenia. Skierowane do skarżącej wezwanie z 30 marca 2017 r. nie stanowiło zatem zarządzenia w sensie procesowym (w rozumieniu art. 227 § 1 p.p.s.a.) a jedynie – w następstwie oddalenia zażalenia na zarządzenie z 20 lipca 2017 r. – wezwanie do wykonania prawomocnego zarządzenia. Wezwanie to ma charakter czynności materialno-technicznej i nie mieści się w kategorii zarządzeń podlegających zaskarżeniu.

WSA skonstatował, że skoro doręczone skarżącej w dniu 18 kwietnia 2017 r. wezwanie z 30 marca 2017 r. do opłacenia zażalenia stanowiło w sensie procesowym jedynie wezwanie do wykonania prawomocnego zarządzenia z 20 lipca 2016 r., to nie podlegało ono zaskarżeniu. W tej sytuacji, zażalenie na to wezwanie wniesione przez skarżącą pismem z 25 kwietnia 2017 r., należało odrzucić jako niedopuszczalne.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła M. T.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego zażalenie skarżącej na postanowienie WSA którym odrzucono jej zażalenie na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 30 marca 2017 r. o ponownym wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego od wniesionego zażalenia nie jest zasadne. Podkreślenia wymaga, że zażalenie na ponowne wezwanie do wykonania zarządzenia w przedmiocie wpisu jest niedopuszczalne. Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie przewiduje środka zaskarżenia od zarządzenia wzywającego do wykonania prawomocnego zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego. W orzecznictwie wskazuje się, że jest to czynność techniczna zmierzająca do wykonania prawomocnego zarządzenia do uiszczenia wpisu sądowego. Nie jest to zatem zarządzenie w przedmiocie kosztów sądowych, w rozumieniu art. 227 § 1 p.p.s.a., od którego przysługuje zażalenie (por. postanowienie NSA z dnia 29 czerwca 2017 r., sygn. akt II GZ 490/17, dostępne w CBOSA).

W okolicznościach niniejszej sprawy stwierdzić należy, że Sąd I instancji prawidłowo odrzucił zażalenie z uwagi na to, że nie przysługuje od niego środek zaskarżenia. Jak słusznie uznał WSA skoro doręczone skarżącej w dniu 18 kwietnia 2017 r. wezwanie z 30 marca 2017 r. do opłacenia zażalenia stanowiło w sensie procesowym jedynie wezwanie do wykonania prawomocnego zarządzenia z 20 lipca 2016 r., to nie podlegało ono zaskarżeniu. W tej sytuacji, zażalenie na to wezwanie wniesione przez skarżącą pismem z 25 kwietnia 2017 r., zasadnie Sąd I instancji odrzucił jako niedopuszczalne.

Z wymienionych względów Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zaskarżone postanowienie odpowiada prawu i na podstawie art. 184 p.p.s.a. w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. oddalił zażalenie jako bezzasadne.