Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia G. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 lipca 2010 r. sygn. akt II SAB/Po 65/09 o odrzuceniu skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi G. L. na bezczynność Wielkopolskiego Kuratora Oświaty w Poznaniu w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu postanowieniem z dnia 22 lipca 2010 r., sygn. akt II SAB/Po 65/09 odrzucił skargę kasacyjną skarżącej G. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 21 maja 2010 r., sygn. akt II SAB/Po 65/09, w sprawie ze skargi G. L. na bezczynność Wielkopolskiego Kuratora Oświaty w Poznaniu w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że wniesiona od powyższego wyroku skarga kasacyjna została sporządzona przez skarżącą osobiście i z tego względu podlegała ona odrzuceniu na podstawie art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 lipca 2010 r. sygn. akt II SAB/Po 65/09 wniosła skarżąca, zaskarżając je w całości. Skarżąca wywodziła, że po wypowiedzeniu pełnomocnictwa radcy prawnemu ustanowionemu z urzędu i starając się o ustanowienie nowego pełnomocnika w sprawie, nie chciała aby upłynął termin do wniesienia skargi kasacyjnej wobec czego wniosła skargę kasacyjną sporządzoną osobiście. Na tej podstawie skarżąca wnosiła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i o zasądzenie na rzecz pełnomocnika zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 175 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) "§ 1. Skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, z zastrzeżeniem § 2 i 3. § 2. Przepisu § 1. nie stosuje się, jeżeli skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. § 3. Skarga kasacyjna może być sporządzona przez: 1) doradcę podatkowego – w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami; 2) rzecznika patentowego – w sprawach własności przemysłowej".

Powyższy przepis określa wymóg sporządzenia skargi kasacyjnej przez profesjonalnego pełnomocnika, jednocześnie zawiera katalog osób, które mogą być takim pełnomocnikiem strony w postępowaniu sądowoadministracyjnym.

W zaskarżonym postanowieniu Sąd I instancji w pełni prawidłowo stwierdził, że wobec niedopełnienia przez stronę skarżącą obowiązku sporządzenia skargi kasacyjnej przez profesjonalnego pełnomocnika, podlegała ona odrzuceniu na mocy art. 178 powołanej ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny, skoro zażalenie nie zawierało usprawiedliwionych podstaw, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 powołanej ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.