drukuj    zapisz    Powrót do listy

6460 Znaki towarowe, Odrzucenie skargi, Urząd Patentowy RP, Oddalono skargę kasacyjną, II GSK 895/10 - Postanowienie NSA z 2010-11-25, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II GSK 895/10 - Postanowienie NSA

Data orzeczenia
2010-11-25 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2010-08-02
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Krystyna Anna Stec /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6460 Znaki towarowe
Hasła tematyczne
Odrzucenie skargi
Sygn. powiązane
VI SA/Wa 370/10 - Postanowienie WSA w Warszawie z 2010-04-14
II GZ 193/10 - Postanowienie NSA z 2010-10-20
Skarżony organ
Urząd Patentowy RP
Treść wyniku
Oddalono skargę kasacyjną
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 53 § 1, art. 58 § 1 pkt 2, art. 54 § 1, art. 83 § 3
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Krystyna Anna Stec po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej T. H. E. z siedzibą w V., L. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 14 kwietnia 2010 r., sygn. akt VI SA/Wa 370/10 w sprawie ze skargi T. H. E. z siedzibą w V., L. na postanowienie Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] września 2009 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania w sprawie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy postanawia: oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym skargą kasacyjną postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w W odrzucił skargę T. H. E. z siedzibą w V., L., na postanowienie Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania w sprawie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wyjaśnił, że pismem z dnia 8 stycznia 2010 r. strona skarżąca wniosła skargę na ww. postanowienie bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. Tożsamą w treści skargę skarżąca złożyła do sądu także za pośrednictwem organu w dniu 18 stycznia 2010 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. powołując art. 53 § 1 i art. 54 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej: p.p.s.a.) wskazał, że skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Według Sądu zasada wnoszenia skargi za pośrednictwem organu oznacza, iż w przypadku wniesienia skargi bezpośrednio do sądu sąd ten powinien ją przekazać właściwemu organowi a wówczas o zachowaniu terminu do wniesienia skargi decyduje data nadania skargi przez sąd.

W tym stanie rzeczy Sąd I instancji stwierdził, że skoro w rozpoznawanej sprawie skargę złożoną bezpośrednio do sądu na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z 13 stycznia 2010 r. przesłano do właściwego organu, tj. Urzędu Patentowego RP dnia 14 stycznia 2010 r. to znaczy, że skarga została wniesiona po upływie terminu. Zaskarżone postanowienie doręczono bowiem pełnomocnikowi strony 9 grudnia 2009 r. i termin na wniesienie skargi upłynął 8 stycznia 2010 r. Także powtórnie złożona skarga (18 stycznia 2010 r.) wykracza poza ustawowy termin przewidziany na jej wniesienie.

Mając to na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej jako: p.p.s.a., odrzucił skargę jako wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia.

T. H. E. z siedzibą w V., L., złożyła skargę kasacyjną, domagając się uwzględnienia skargi kasacyjnej oraz uchylenia w całości zaskarżonego postanowienia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W. oraz zasądzenia niezbędnych kosztów postępowania kasacyjnego.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła - na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. - naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a mianowicie:

- naruszenie art. 53 § 1 i art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a. w zw. z art. 54 § 1 i art. 83 § 3 p.p.s.a. poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie tych przepisów, na skutek przyjęcia, że w razie wniesienia skargi bezpośrednio do sądu administracyjnego termin, w którym dokonano wniesienia skargi, a którego przekroczenie powoduje odrzucenie skargi, liczony jest od daty przekazania skargi przez ten sąd do organu właściwego, za pośrednictwem którego powinna być ona wniesiona, przy nieuwzględnieniu, że:

1) z powyższych przepisów wynika, iż datą wniesienia skargi do sądu - w sytuacji jej nadania w urzędzie pocztowym - jest data oddania skargi w tym urzędzie,

2) w świetle tych przepisów jedynie strona może być dysponentem czasu, w jakim wnoszona jest przez nią skarga do sądu, co znajduje oparcie w szeroko pojętym prawie do sądu, oraz

3) wymienione przepisy, ani żadne inne przepisy p.p.s.a. nie przewidują przekazywania do właściwego organu skargi wniesionej bezpośrednio do sądu, zakładając raczej w takim przypadku odrzucenie skargi, ale skoro sąd dokonał takiego przekazania, to tym samym konwalidował wadliwe wniesienie skargi, co według ogólnych zasad dotyczących tego rodzaju działania powinno też oznaczać wniesienie skargi z zachowaniem terminu, bez względu na ostateczną datę jej faktycznego przekazania właściwemu organowi.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej strona skarżąca wskazała, że żaden przepis p.p.s.a. nie przewiduje przekazywania do organu właściwego skargi wniesionej bezpośrednio do sądu a skoro Sąd I instancji przekazał skargę organowi, dał tym samym do zrozumienia, że skarga nie będzie podlegać odrzuceniu. W ocenie autora skargi kasacyjnej, Sąd I instancji, dał wnoszącemu skargę kasacyjną podstawy do przyjęcia, że skarga nie będzie odrzucona, przynajmniej nie ze względu na konsekwencje jej wniesienia do niewłaściwego organu - a przy tym bez względu na to, w jakiej dacie skarga została przez ten Sąd faktycznie przekazana do UP. Strona zaprezentowała pogląd, że przekazując skargę Sąd konwalidował wadliwe jej wniesienie, wyłączył tym samym możliwość uznania jej za wniesioną nieprawidłowo a w konsekwencji wykluczył możliwość uznania jej za wniesioną po terminie .

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zawarty w skardze kasacyjnej wniosek o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania nie mógł zostać uwzględniony. Podstawy, na których skargę kasacyjną oparto, nie znajdują bowiem usprawiedliwienia.

Poza sporem zgodnie z literalnym brzmieniem art. 54 § 1 p.p.s.a. skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Stosownie zaś do treści art. 53 § 1 ww. ustawy skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.

W obecnym stanie prawnym brak proceduralnych unormowań, które regulowałyby sposób postępowania w sytuacji wniesienia skargi bezpośrednio do sądu – z pominięciem organu, a zatem z naruszeniem trybu określonego w przytoczonym wyżej art. 54 § 1 p.p.s.a.

Stosownie do art. 98 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1271 ze zm.), w okresie dwóch lat od dnia 1 stycznia 2004 r., to jest od dnia wejście w życie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę wniesioną bezpośrednio do sądu administracyjnego, jeżeli wniesiona została w terminie określonym w art. 53 § 1 p.p.s.a., sąd administracyjny przekazywał organowi, którego działania lub bezczynności dotyczy skarga. Regulacja ta - będąc wyłomem od przedstawionego wyżej "sposobu" wnoszenia skargi - ustanawiała zatem wyjątek o charakterze tymczasowym i miała zastosowanie wyłącznie do skarg, które wpłynęły do sądu do dnia 31 grudnia 2005 r.

Od dnia 1 stycznia 2006 r. brak zaś prawnej możliwości odstąpienia od trybu określonego w art. 54 § 1 p.p.s.a. (v. postanowienie NSA z dnia 17 czerwca 2010 r., sygn. akt I OSK 905/10).

Nie powinno budzić wątpliwości, że ww. tryb składania skargi do sądu administracyjnego rzutuje na ocenę dochowania terminu przewidzianego na jej wniesienie. Naczelny Sąd Administracyjny stoi na stanowisku, że skoro ustawa wprowadza jedynie "pośredni" tryb wnoszenia skarg do sądu administracyjnego i nie przewiduje żadnej możliwości konwalidowania uchybień w tym zakresie - to znaczy, że skargę można uznać za wniesioną w terminie określonym art. 53 § 1 p.p.s.a. tylko wówczas, gdy w tym terminie skarga - choć skierowana do sądu - zostanie wniesiona do organu (złożona w organie, oddana w polskim urzędzie pocztowym). Procedury, że oddanie pisma w polskim urzędzie pocztowym jest równoznaczne z wniesieniem go do sądu (art. 83 § 3 p.p.s.a.) jak i że termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego (art. 57 § 5 pkt 2 k.p.a.) znajdują zastosowanie jedynie jeżeli pismo to wniesiono z zachowaniem prawem przewidzianego trybu.

W tym stanie rzeczy strona, która złoży skargę z naruszeniem wymogu wniesienia jej za pośrednictwem organu, nie może - przy ocenie dochowania ustawowego terminu wniesienia skargi - powoływać się na datę oddania w urzędzie pocztowym skargi wniesionej z uchybieniem przedstawionego wyżej trybu jej wniesienia.

W świetle tego, co zostało wyżej powiedziane ustawa – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie przewiduje możliwości przekazywania organowi przez sąd skargi wniesionej bezpośrednio do sądu.

Wykształciła się jednak praktyka przekazywania przez sądy w takich sytuacjach skarg organom. Aprobowanie w orzecznictwie i doktrynie tej praktyki - choć prawem nieprzewidzianej - jest zasadne, jeśli wziąć pod uwagę możliwość zaistnienia korzystnych dla strony skutków. Zgodzić jednak należy się z poglądem, że w razie przekazania skargi przez sąd organowi o zachowaniu terminu wniesienia skargi decyduje data przesłania (nadania w urzędzie pocztowym) skargi przez sąd (v. ww. postanowienie NSA z dnia 17 czerwca 2010 r. sygn. akt I OSK 905/10 i powołane tam: uchwała SN z dnia 28 listopada 1987 r. sygn. akt III CZP 33/87, postanowienie NSA z dnia 18 czerwca 2008 r. sygn. akt I OSK 651/08).

W okolicznościach rozpoznawanej sprawy znaczy to, że skoro w ustawowym terminie 30 dni od doręczenia zaskarżonego postanowienia skarga nie została wniesiona przez stronę (nadana w polskim urzędzie pocztowym) w prawem przewidzianym trybie (za pośrednictwem organu) ani też w tym terminie nie została przekazana organowi przez sąd - to znaczy, iż została wniesiona po upływie terminu, co uzasadniało jej odrzucenie na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a.

Wbrew wywodom strony nie można zatem Sądowi I instancji skutecznie postawić zarzutu naruszenia przepisów postępowania - objętych skargą kasacyjną - w sposób mogący mieć wpływ na wynik sprawy przez błędną wykładnię i niewłaściwe ich zastosowanie przepisów.

Istotnie to strona jest "dysponentem czasu, w jakim wnoszona jest przez nią skarga do sądu". Nie zmienia to jednak faktu, że o zachowaniu tego terminu można mówić tylko wtedy, gdy skarga wnoszona jest w prawem przewidzianym trybie - tzn. za pośrednictwem organu. Nie ma natomiast żadnych podstaw prawnych by twierdzić, że sąd przekazując skargę właściwemu organowi – mimo braku stosownych przepisów proceduralnych w tym zakresie - konwalidował wadliwe wniesienie skargi, wyłączył tym samym możliwość uznania jej za wniesioną nieprawidłowo a w konsekwencji wykluczył możliwość uznania jej za wniesioną po terminie .

Z tych wszystkich względów oparcie skargi kasacyjnej na zarzucie naruszenia art. 53 § 1 i art. 58 § 1 pkt 2 w zw. z art. 54 § 1 i art. 83 § 3 p.p.s.a. - poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie tych przepisów - nie znajduje usprawiedliwienia.

Wobec powyższego Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.



Powered by SoftProdukt