drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego 658, Inne, Inne, zobowiązano do rozpoznania wniosku
stwierdzono że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa
wymierzono grzywnę, II SAB/Kr 131/11 - Wyrok WSA w Krakowie z 2012-05-22, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Kr 131/11 - Wyrok WSA w Krakowie

Data orzeczenia
2012-05-22 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2011-09-28
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Sędziowie
Ewa Rynczak /sprawozdawca/
Renata Czeluśniak
Wojciech Jakimowicz /przewodniczący/
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Hasła tematyczne
Inne
Sygn. powiązane
I OSK 2569/12 - Wyrok NSA z 2013-02-20
I OZ 198/12 - Postanowienie NSA z 2012-03-28
Skarżony organ
Inne
Treść wyniku
zobowiązano do rozpoznania wniosku
stwierdzono że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa
wymierzono grzywnę
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 149 par 2 w zw. z art. 154 par 6
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz Sędziowie: WSA Renata Czeluśniak WSA Ewa Rynczak (spr.) Protokolant: Anna Pałasz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 maja 2012 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia "[...]" w K. na bezczynność Dyrektora Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu w Krakowie w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej I. zobowiązuje Dyrektora Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu w Krakowie do rozpoznania wniosku strony skarżącej z dnia 2 marca 2012 r. w zakresie pytania zawartego w punkcie 30; II. stwierdza, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; III. wymierza Dyrektorowi Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu w Krakowie grzywnę w wysokości 1000 zł (tysiąc złotych); IV. zasądza od Dyrektora Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu w Krakowie na rzecz strony skarżącej Stowarzyszenia [...] " w K. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 7 września 2011 r. Stowarzyszenie "[...] w K. złożyło skargę na bezczynność Dyrektora Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu , polegającą na nieudzieleniu odpowiedzi na pytania zawarte we wniosku o udostępnienie informacji publicznej z dnia 10 marca 2011 ., zarzucając naruszenie art. 2 ust. 1 w zw. z art. 13 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Strona skarżąca wniosła o nakazanie Dyrektorowi Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu . rozpoznania wniosku z dnia 10 marca 2011 r. w części dotyczącej odpowiedzi na pytanie nr 30 oraz o wymierzenie grzywny.

Uzasadniając skargę wskazano, że w piśmie z dnia 19 kwietnia 2011 r. uzyskano odpowiedź na część spośród zadanych pytań, natomiast co do pozostałej części pytań Dyrektor ZIKiT zobowiązał się do udzielenia odpowiedzi w terminie późniejszym. W piśmie z dnia 2 czerwca 2011 r. uzyskano odpowiedź na niektóre z pozostałych pytań, co 40 części pytań poinformowano o wydaniu decyzji w sprawie odmowy udzielenia informacji publicznej, natomiast na pytanie 30, które brzmiało: "Czy przydzieliła Pani abonamenty SO jakimkolwiek innym, niewymienionym wyżej podmiotom, a jeżeli tak, to jakim podmiotom, ile abonamentów i o jakich numerach?" uzyskano odpowiedź: "Do dyspozycji tutejszej jednostki pozostaje 100 szt. z przeznaczeniem na wymianę, uzupełnienie zgubionych abonamentów oraz do wykorzystania w przypadku organizacji na terenie Miasta Krakowa uroczystości typu: konferencje i wizyty zagranicznych delegacji szczebla rządowego, prezydencję, itp."

Strona skarżąca podała także, iż pismem z dnia 21 czerwca 2011 r. wezwała do usunięcia naruszenia prawa i udzielenia pełnej odpowiedzi na wniosek z dnia 10 marca 2011 r. w części dotyczącej odpowiedzi na pytanie nr 30. Pismem z dnia 18 lipca 2011 r. organ podtrzymał odpowiedź zawartą w piśmie z dnia 2 czerwca 2011 r. i tym samym nie udzielił wnioskowanej informacji. Strona skarżąca wskazała też na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 maja 2011 r. sygn. akt l OSK 236/11 w sprawie ze skargi członka stowarzyszenia.

Nadto w skardze wskazano, że w niniejszej sprawie zadano pytanie o zdarzenia przeszłe dotyczące przydzielenia abonamentów podmiotom innym niż wymienione w pytaniach od 1 do 29, natomiast uzyskano odpowiedź o zdarzeniach teraźniejszych, tzn. o pozostawaniu w dyspozycji ZIKiT 100 szt. abonamentów.

W odpowiedzi na skargę skarżony organ wniósł o jej oddalenie. W uzasadnieniu wskazał, iż wnioskiem z dnia 10 marca 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej wystąpiono o udostępnienie informacji w sprawie ilości i numerów abonamentów postojowych rocznych służbowych SO na rok 2011. Pismem znak: [...] z dnia 19.04.2011 r. organ udzielił informacji publicznej w części (pytania 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 i 14, 19 i 20, 25 i 26 ) oraz poinformował o udzieleniu informacji w pozostałym zakresie w terminie późniejszym z uwagi na konieczność analizy licznej dokumentacji. Pismem znak: [...] z dnia 2 czerwca 2011 r. organ udzielił odpowiedzi na wniosek o udostępnienie informacji publicznej w tej części, która nie została objęta decyzją w sprawie odmowy dostępu do informacji publicznej z powodu naruszenia przepisów ustawy z dnia 5 sierpnia 200r. o ochronie informacji niejawnych.

W ocenie organu skarga jest niezasadna, ponieważ żądane informacje zostały skarżącemu udzielone w pismach z dnia 2 czerwca 2011 r. i 18 lipca 2011 r. Zgodnie z wyrokiem WSA w Warszawie z dnia 22 marca 2007 r. (II SAB/Wa 122/06, LEX nr 322975) w sprawie udzielenia informacji publicznej organ administracji pozostaje w bezczynności, gdy w ogóle nie udziela wnioskodawcy informacji publicznej. Z przedstawionego wyżej stanu faktycznego wynika, że udzielono informacji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 1 § 1 - 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, póz. 1269 Ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę zgodności z prawem działalności administracji publicznej, która w myśl art. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2012r., póz. 270 - oznaczana dalej jako p.p.s.a. ) odbywa się na zasadach określonych w przepisach tej ustawy.

Zgodnie zaś z brzmieniem art. 149 § 1 p.p.s.a. Sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa. W myśl art. 149 § 2 Sąd, w przypadku, o którym mowa w § 1, może ponadto orzec z urzędu albo na wniosek strony o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 - 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, póz. 1198 ze zm.) każdemu przysługuje, z zastrzeżeniem art. 5 tej ustawy, prawo .dostępu do informacji publicznej (ust. 1). Od osoby wykonującej prawo do informacji publicznej nie wolno żądać wykazania interesu faktycznego lub prawnego (ust. 2).

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy, obowiązane do udostępnienia informacji publicznej są podmioty reprezentujące państwowe osoby prawne albo osoby prawne samorządu terytorialnego oraz podmioty reprezentujące inne państwowe jednostki . organizacyjne albo jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego. Do takich podmiotów należy Dyrektor Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu , który reprezentuje jednostkę organizacyjna samorządu terytorialnego.

Stosownie do art. 1 ust. 1 - 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonych w niniejszej ustawie (ust. 1), przy czym przepisy ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw określających odmienne zasady i tryb dostępu do informacji będących informacjami publicznymi (ust. 2). Za utrwalony w orzecznictwie należy uznać pogląd, w myśl którego informacją publiczną będzie każda wiadomość wytworzona lub odnosząca się do władz publicznych, a także odnosząca się do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej. Informacją publiczną w świetle przepisów art. 1 i 6 ustawy jest każda informacja o sprawach publicznych, a w szczególności o sprawach wymienionych w art. 6 ustawy (por. wyrok NSA z dnia 12 grudnia 2006r, sygn. akt l OSK 123/06, opubl. LEX nr 291357). Dla traktowania danej informacji jako informacji publicznej decydujące jest nie samo jej wytworzenie, lecz fakt, że została pozyskana i przetworzona w celu realizacji zadań publicznych (por. wyrok NSA z dnia 21 lipca 2011r., sygn. akt l OSK 638/11, opubl. LEX nr 1082790). Za informację publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej można uznać każdą informację dotyczącą okoliczności stanowiącej wyodrębniony przedmiot zainteresowania określonego podmiotu lub choćby hipotetycznej grupy osób, dotyczący funkcjonowania władzy publicznej. Wyliczenie zawarte w art. 6 ma przy tym jedynie charakter przykładowy. Informacją publiczną jest nie tylko informacja dotycząca formy i treści dokumentów urzędowych, ale także utrwalony w dowolny sposób komunikat, wiedza, świadomość o jakimś fakcie. Obowiązek udostępnienie informacji publicznej '- w tym dokumentów, dotyczy zarówno informacji wytworzonych przez podmiot , do którego skierowano wniosek o udostępnienie informacji publicznej, jak również tych informacji, których używa on do zrealizowania powierzonych prawem zadań, bez względu na to , w jaki sposób znalazły się one w posiadaniu tego podmiotu i jakiej sprawy dotyczą. W tym zakresie istotnym jest jednak by żądane informacje publiczne służyły realizowaniu zadań publicznych przez ten podmiot i odnosiły się do niego bezpośrednio. Sama informacja ma natomiast tylko wtedy charakter informacji publicznej, jeżeli jest to informacja istniejąca i będąca w posiadaniu organu, od którego wnioskodawca żąda jej udostępnienia.

Termin udostępnienia informacji publicznej na wniosek został określony w art. 13 ust. 1-2 cyt. ustawy, który stanowi, że udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 15 ust. 2. Ust. 2 tego przepisu stanowi zaś, że jeżeli informacja publiczna nie może być udostępniona w terminie określonym w ust. 1, podmiot obowiązany do jej udostępnienia powiadamia w tym terminie o powodach opóźnienia oraz o terminie, w jakim udostępni informację, nie dłuższym jednak niż 2 miesiące od dnia złożenia wniosku. Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje w sposób i w formie zgodnych z wnioskiem, chyba że środki techniczne, którymi dysponuje podmiot obowiązany do udostępnienia, nie umożliwiają udostępnienia informacji w sposób i w formie określonych we wniosku. W myśl art. 14 ust. 2, jeżeli informacja publiczna nie może być udostępniona w sposób lub w formie określonych we wniosku, podmiot obowiązany do udostępnienia powiadamia pisemnie wnioskodawcę o przyczynach braku możliwości udostępnienia informacji zgodnie z wnioskiem i wskazuje, w jaki sposób lub w jakiej formie informacja może być udostępniona niezwłocznie. W takim przypadku, jeżeli w terminie 14 dni od powiadomienia wnioskodawca nie złoży wniosku o udostępnienie informacji w sposób lub w formie wskazanych w powiadomieniu, postępowanie o udostępnienie informacji umarza się.

Ograniczenie prawa do informacji publicznej normuje w art. 5 cyt. ustawy.

Stwierdzenie istnienia przesłanek do odmowy udostępnienia informacji publicznej następuje w drodze decyzji, która jest wydawana również w sytuacji umorzenie postępowania o udostępnienie informacji w przypadku określonym w art. 14 ust. 2 (art. 16 ust. 1).

Z powyższego wynika, że z bezczynność organu w zakresie dostępu do informacji publicznej ma miejsce nie tylko wówczas, gdy organ lub podmiot będący w jej posiadaniu milczy wobec wniosku strony o udzielenie takiej informacji, ale także kiedy udziela informacji niebędącej przedmiotem wniosku, lub informacji niejasnej, albo niepełnej, jak również gdy odmawia jej udzielenia w nieprzewidzianej do tej czynności formie .

Należy w ocenie Sądu uznać, co nie było przez skarżony organ kwestionowane, że zarządzanie drogami publicznymi w tym ustanawianie stref płatnego parkowania należy do realizacji zadań publicznych i ma wymiar majątkowy, albowiem opłaty za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania, są źródłem dochodów własnych gminy, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt f ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2010 r. Nr 80, póz. 526 i Nr 127>, póz. 857).

Z załącznika do uchwały Nr XLVIII/594/08 Rady Miasta Krakowa z dnia 9 lipca 2008 r. (Dz. Urz. Woj. Małop. Nr 511 póz. 3306) w sprawie reorganizacji jednostki budżetowej Krakowski Zarząd Komunalny w Krakowie, zmiany jej nazwy i nadania statutu oraz upoważnienia Dyrektora Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu w Krakowie do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej, Zarząd Infrastruktury Komunalnej i Transportu w Krakowie, zwany dalej w tych przepisach ZIKiT, jest samodzielną jednostką organizacyjną Gminy Miejskiej Kraków, nie posiadającą osobowości prawnej, działającą jako wyodrębniona jednostka budżetowa (§ 1 ). Nadzór nad działalnością ZIKiT sprawuje Prezydent Miasta Krakowa (§ 2 ust. 2 ). Przedmiotem działalności podstawowej ZIKiT - w myśl § 3 ust. 2 pkt 1, 3 i 4, jest organizowanie, nadzorowanie i prowadzenie, w ramach planu finansowego - w zakresie nie powierzonym do realizacji innym miejskim jednostkom organizacyjnym, komórkom organizacyjnym Urzędu Miasta Krakowa lub podmiotom, wszystkich spraw związanych z gospodarką komunalną oraz transportem w Gminie Miejskiej Kraków, m.in. zadań związanych z zarządzaniem strefą płatnego parkowania zgodnie z ustawą o drogach publicznych i ustawą o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Na czele ZIKiT stoi Dyrektor, który kieruje jednostką jednoosobowo i ponosi pełną odpowiedzialność za całokształt jej pracy oraz osiągnięte przez tę jednostkę wyniki (§ 6 ust. 1 ).

W niniejszej sprawie pytanie nr 30 wniosku o udostępnienie informacji publicznej z dnia 10 marca 2011 r. dotyczyło wskazania podmiotów, którym przydzielono abonamenty postojowe roczne służbowe SO poza podmiotami wymienionymi w pytaniach nr 1-29, ze wskazaniem tychże podmiotów, liczby abonamentów i ich numerów?".

Zarówno w piśmie z dnia 19 kwietnia 2011 r. (k. [...] akt adm.), które zawierało jedynie wskazanie, że udzielenie odpowiedzi na powyższe pytanie wymaga analizy licznej dokumentacji, jak i w piśmie z dnia 2 czerwca 2011r. (k. [...] akt adm.) nie udzielono wnioskowanej informacji publicznej, ponieważ podano jedynie, że "do dyspozycji tutejszej jednostki pozostaje 100 szt. z przeznaczeniem na wymianę, uzupełnienie zgubionych abonamentów oraz do wykorzystania w przypadku organizacji na terenie Miasta Krakowa uroczystości typu: konferencje i wizyty zagranicznych delegacji szczebla rządowego, prezydencję, itp.". Powyższa odpowiedź, jak słusznie wywodzi strona skarżąca, nie zawiera .konkretnej i jasnej informacji na zadane we wniosku pytanie, które dotyczyło konkretnych podmiotów, którym przydzielono przedmiotowe abonamenty i określenie numerów tych abonamentów. Brak konkretnej odpowiedzi będącej udzieleniem informacji publicznej zgodnie z wnioskiem stanowi o bezczynności Dyrektor Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu w jego rozpoznaniu, w związku z czym orzeczono jak w pkt l wyroku, w oparciu o art. 149 § 1 p.p.s.a.

Ponadto w ocenie Sądu bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, ponieważ zadane pytanie nr 30 było proste i nieskomplikowane, co oznacza że nie wymagało od organu praktycznie żadnego nakładu pracy, celem zadośćuczynienia obowiązkowi ustawy o udzieleniu informacji publicznej. Nadto istotna jest również znaczna zwłoka z udzieleniem odpowiedzi. Najpierw skierowano do strony skarżącej odpowiedź z dnia 19 kwietnia 2012r. informującą jedynie o przedłużeniu terminu do udzielenia odpowiedzi, a następne pismo, również nie stanowiące wymaganej informacji publicznej, sporządzono dopiero w dniu 2 czerwca 2012r. W związku czym orzeczono jak w pkt II wyroku, w oparciu o art. 149 § 1 p.p.s.a.

Grzywnę w pkt III wyroku orzeczono w oparciu o art. 149 § 2 p.p.s.a., w zw. z art. 154 § 6 p.p.s.a., mając przy tym na względzie, że grzywna ma spełnić funkcję retrybutywną, a jednocześnie dyscyplinującą.

O kosztach orzeczono w oparciu o art. 200 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt