Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz Sędziowie: WSA Mariusz Kotulski (spr.) WSA Agnieszka Nawara-Dubiel Protokolant: Maciej Żelazny po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi J.K. na bezczynność Burmistrza Miasta Rabka Zdrój w przedmiocie dostępu do informacji publicznej skargę oddala.

Pismem z dnia 22 kwietnia 2011 r. J.K. (zwany dalej skarżącym) złożył do Burmistrza Miasta Rabka-Zdrój (zwanego dalej organem) żądanie o udostępnienie informacji publicznej w postaci kopii decyzji z dnia 4 sierpnia 2008r. o warunkach zabudowy na nieruchomości: działka o numerze ewidencyjnym [...] obręb [...].

W odpowiedzi na to żądanie organ udostępnił częściowo żądaną informację publiczną w postaci kserokopii decyzji, jednak w części dotyczącej ujawnienia numerów ewidencyjnych działek oraz ich położenia miejsca te zanonimizował przez zaczernienie tych danych oraz wydał w tym zakresie decyzję odmowną ujawnienia danych osobowych z dnia 8 czerwca 2011r. (znak: [...]).

W dniu 13 czerwca 2011r. wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skarga J.K. na bezczynność Burmistrza Miasta Rabka-Zdrój, w której Skarżący podniósł, iż decyzją z dnia 8 czerwca 2011r. Organ pozbawił Skarżącego faktycznego dostępu do informacji publicznej oraz zaniedbał obowiązku wydania decyzji z odpowiednim zakresie.

W doręczonej Sądowi 1 lutego 2012r. odpowiedzi na skargę, pełnomocnik Organu podniósł, iż Skarżący nie wyczerpał drogi postępowania administracyjnego i w związku z tym wniósł o odrzucenie skargi bez jej merytorycznego rozpoznania.

Pismem z dnia 20 lutego 2012 r. (doręczonym 21 lutego 2012 r.), Skarżący wskazał, że zgodnie z przytoczonym przez niego orzecznictwem, przed wniesieniem skargi na bezczynność, Skarżący nie jest zobligowany do podjęcia środków o charakterze administracyjnym.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 z późniejszymi zmianami - oznaczona dalej jako p.p.s.a.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Zgodnie z § 2 pkt 8 tego artykułu, sądowa kontrola działalności administracji publicznej obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność w przypadkach, gdy organy administracji publicznej są obowiązane załatwić sprawę w drodze decyzji administracyjnej, postanowienia na które służy zażalenie, kończącego postępowanie albo rozstrzygające sprawę co do istoty, postanowienia w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie albo w drodze innego aktu lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.

Zdaniem Sądu, skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej, informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych i podlega ona udostępnieniu na zasadach i w trybie określonym w tej ustawie. Artykuł 2 ust 1 w/w ustawy stanowi natomiast, że każdemu przysługuje, z zastrzeżeniem art. 5, prawo dostępu do informacji publicznej, zwane dalej "prawem do informacji publicznej".

Informacją publiczna jest informacja o sprawach publicznych. "Informacja publiczna dotyczy sfery faktów. Jest nią treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty niebędące organami administracji publicznej, treść wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych, niezależnie do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą. Informację publiczną stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej lub podmiotu niebędącego organem administracji publicznej związanych z nimi bądź w jakikolwiek sposób dotyczących ich. Są nimi zarówno treść dokumentów bezpośrednio przez nie wytworzonych jak i te, których używają przy realizacji przewidzianych prawem zadań, nawet jeżeli nie pochodzą wprost od nich. Informacją publiczną jest również informacja o organach i osobach sprawujących w nich funkcje i ich kompetencjach." – wyrok WSA w Warszawie z 1.12.2010r., sygn. akt II SAB/Wa 223/10 Tym samym "informacją publiczną jest każda wiadomość wytworzona przez szeroko rozumiane władze publiczne, a także inne podmioty, które tę władzę realizują bądź gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa, w zakresie tych kompetencji. Informację publiczną stanowi treść dokumentów urzędowych czy wystąpień i ocen dokonywanych przez organy władzy publicznej, niezależnie do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą. W tym znaczeniu informacje publiczne mogą się odnosić do osób prywatnych." – wyrok WSA w Szczecinie z 17.11.2010r., sygn. akt II SAB/Sz 43/10 Co więcej "informacją publiczną są nie tylko dokumenty bezpośrednio zredagowane i wytworzone przez organy administracji publicznej, ale także te dokumenty, których organ używa do zrealizowania powierzonych mu prawem zadań. Istotne jest aby dokumenty te służyły realizowaniu zadań publicznych przez organ i odnosiły się bezpośrednio do organu administracji publicznej." – wyrok WSA w Krakowie z 8.11.2010r., sygn. akt II SAB/Kr 86/10

Przekazanie Skarżącemu kopii wskazanej decyzji administracyjnej należy zakwalifikować jako udostępnienie żądanej informacji publicznej, chociaż decyzja administracyjna jest wydawana w indywidualnej sprawie administracyjnej rozstrzygając ją co do istoty w postępowaniu jurysdykcyjnym. Natomiast w części, która została zasadnie zanonimizowana organ wydał decyzję odmowną, zgodnie z art. 5 ust. 2 Ustawy z 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej, który ogranicza możliwość udostępniania informacji publicznej w zakresie, w jakim narusza to prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy.

Organ zasadnie wskazał, że ujawnienie numerów działek oraz ich położenia stanowiłoby udostępnienie danych osobowych właścicieli przedmiotowych nieruchomości. Dane osobowe osoby fizycznej zdefiniowane zostały w art. 6 ustawy z 29 sierpnia 2007r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. 1997 Nr 133 poz. 88 z późniejszymi zmianami) i obejmują wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby. Identyfikacja osoby, zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu, może nastąpić nie tylko w sposób bezpośredni, ale także pośredni. Organ powinien zatem wziąć pod uwagę wszelkie sposoby, które są dostępne skarżącemu w celu identyfikacji osoby fizycznej. W związku z jawnością rejestrów publicznych w Rzeczpospolitej Polskiej, Sąd uznał, iż ujawnienie numerów działek i ich dokładnej lokalizacji umożliwiłoby skarżącemu również identyfikację osoby inwestora oraz stron postępowania bez nadmiaru kosztów, czasu oraz środków. Już sama taka możliwość sprawia, że przekazanie skarżącemu kopii decyzji wraz z odpowiednimi numerami działek stanowiłaby zatem naruszenie prywatności osoby fizycznej, nawet w sytuacji, gdy skarżący nie podjąłby żadnych działań w celu faktycznego ustalenia tożsamości właściciela (por. Opinia nr 4/2007 Grupy Roboczej ds. Ochrony Osób Fizycznych w zakresie Przetwarzania Danych Osobowych powołana na mocy Dyrektywy 95/46 WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24.10.1995r. w sprawie pojęcia danych osobowych (01248/07/PL WP 136) s.9-22). Stanowiłoby to również naruszenie (obejście) zasad udostępniania akt administracyjnych, które określa kodeks postępowania administracyjnego.

Zdaniem Sądu, skoro zatem organ wydał kserokopię żądanej decyzji w odpowiedzi na udostępnienie informacji publicznej a w pozostałym zakresie wydał decyzję odmawiającą udostępnienie informacji publicznej zgodne z art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, to nie zachodzi okoliczność bezczynności organu administracyjnego w realizacji wniosku skarżącego. Jeżeli skarżący uważa, iż organ w sposób nieprawidłowy zastosował art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, to wydaną na podstawie tego przepisu decyzję może kwestionować (odnośnie zakresu czy też zasadności anonimizacji) przy pomocy stosownych środków zaskarżenia. Nie oznacza to jednak, że organ w tym zakresie pozostaje w bezczynności. To co należało do organu wykonał on zgodnie z żądaniem wniosku o udostępnienie informacji publicznej. Natomiast prawidłowość anonimizacji oraz zastosowania art.16 w zw. z art.5 ust.2 ustawy o dostępie do informacji publicznej i wydania decyzji z dnia 8.06.2011r. podlega weryfikacji w odrębnych postępowaniach kontrolnych przez właściwymi organami Państwa.

W związku z powyższym, Sąd oddalił skargę na bezczynność organu w przedmiocie dostępu do informacji publicznej, zgodnie z art. 151 p.p.s.a.