Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA – Jolanta Augustyniak - Pęczkowska po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.F. na bezczynność Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego postanawia : odrzucić skargę.

Pismem z dnia [...] marca 2011 r. J.F. wniósł skargę na bezczynność Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego w zakresie bezprawnej bezczynności policji w Krakowie. W opinii skarżącego skarga obrazuje w sposób bezprecedensowy bezprawne postępowanie organów powołanych do ścigania przestępstw w tym korupcji panującej w krakowskich urzędach i instytucjach. Akta sprawy karnej o sygnaturze wskazanej przez skarżącego w pełni uzasadniają pociągnięcie Szefa delegatury Centralnego Biura Antykorupcyjnego w Krakowie do odpowiedzialności prawnej i administracyjnej.

W odpowiedzi na skargę Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego wniósł o jej odrzucenie, jako nie należącej do właściwości sądu administracyjnego.

Zdaniem Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego, mając na uwadze treść art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270, ze zm.) zaskarżenie bezczynności organu administracji jest dopuszczalne tylko w takim zakresie, w jakim organ ten dopuszczalne jest zaskarżanie decyzji, postanowień, aktów i czynności oraz pisemnych interpretacji podatkowych. Centralne Biuro Antykorupcyjne nie jest właściwe do podjęcia działań w zakresie wskazanym w skardze.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje :

Stosownie do art. 58 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002r, Nr 153 poz. 1270 z późn. zm.) sąd odrzuca skargę jeżeli wniesienie skargi jest niedopuszczalne, albowiem skarga nie należy do właściwości sądu administracyjnego. Zakres właściwości rzeczowej sądów administracyjnych określony został w art. 3 § 2 p.p.s.a., zgodnie z którym kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;

4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1- 4a.

Przedmiotem zaskarżenia do sądu administracyjnego może być zatem konkretny akt, czynność lub bezczynność organu administracji. Podkreślić jednak należy, iż skarga na bezczynność organu jest dopuszczalna tylko w takich granicach, w jakich służy skarga do sądu administracyjnego na decyzje, postanowienia oraz na akty i czynności z zakresu administracji publicznej. Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa przyjęto, że bezczynność organu administracji publicznej zachodzi wówczas, gdy w prawnie określonym terminie wymieniony organ nie podejmie żadnych czynności w sprawie lub gdy prowadził postępowanie w sprawie, jednakże nie zakończył go wydaniem stosownego aktu. Wszystkie w/w okoliczności nie mają zastosowania w niniejszej sprawie, albowiem Szef CBA nie miał obowiązku wydać aktu administracyjnego, któryby podlegałby kontroli sądowoadministracyjnej.

W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji