Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Gminy [...] na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 marca 2014 r., sygn. akt VII SA/Wa 1266/13 odrzucające skargę kasacyjną Gminy [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 grudnia 2013 r., sygn. akt VII SA/Wa 1266/13 w sprawie ze skargi [...] Spółka z o.o. z siedzibą w G. oraz Wspólnoty [...] w G. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2013 r. znak: [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanawia: oddalić zażalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 10 marca 2014 r., sygn. akt VII SA/Wa 1266/13 w sprawie ze skargi [...] Spółka z o.o. z siedzibą w G. oraz Wspólnoty [...] w G. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2013 r. znak: [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanowił odrzucić skargę kasacyjną Gminy [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 grudnia 2013 r. wydanego w tej właśnie sprawie oraz zwrócić jej uiszczony wpis sądowy. W uzasadnieniu sąd wskazał, że [...] lutego 2014 r. wpłynęła skarga kasacyjna Gminy [...] od ww. wyroku. Sąd stwierdził, że gmina nie była stroną postępowania sądowego i nie otrzymała wyroku z uzasadnieniem, co jest warunkiem złożenia skutecznie skargi kasacyjnej. Wobec tego skargę należało odrzucić jako niedopuszczalną.

Od tego postanowienia Gmina wniosła zażalenie, zaskarżając je w całości i zarzucając mu naruszenie przepisów postępowania, poprzez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, mianowicie art 173§2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: p.p.s.a. w zw. z art. 178 ppsa,polegające na bezpodstawnym odrzuceniu skargi kasacyjnej z uwagi na to, że "...skargę kasacyjną złożyła Gmina [...], która nie brała udziału w postępowaniu sądowym w charakterze uczestnika postępowania, a co za tym idzie, której Sąd nie doręczył odpisu orzeczenia i uzasadnieniem" oraz z uwagi na to, iż "...warunkiem skuteczności wniesienia skargi kasacyjnej jest złożenie jej m.in. przez stronę postępowania i to pod warunkiem doręczenia jej odpisu orzeczenia z uzasadnieniem", a tym samym naruszenie przepisów postępowania, poprzez ich niezastosowanie, a mianowicie art 33§1 ppsa w zw. z art. 12 ppsa w zw. z art. 28 ust. 2 ustawy - Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1409 - dalej jako Prawo budowlane) w zw. z art. 141 §1 ppsa w zw. z art. 142§1 ppsa,. art. 183§1 pkt 5 ppsa , art. 140 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 45 ust. 1 Konstytucji oraz w zw. z art. 6 ust. 1 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności; polegające na pozbawieniu Gminy [...]jako uczestnika postępowania na prawach strony, prawa do wniesienia skargi kasacyjnej.

Wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu wskazała na posiadany przez siebie status strony tego postępowania sądowego, wynikający z art. 33 § 1 p.p.s.a. Sąd powinien był wobec tego doręczyć jej wyrok z uzasadnieniem. Naruszono jej uprawnienia gwarantujące prawo do sądu.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie może zostać uwzględnione.

Zgodnie z art. 173 § 2 p.p.s.a. skargę kasacyjną może wnieść strona, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka po doręczeniu im odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Gmina nie uczestniczyła w przedmiotowym postępowaniu sądowym w charakterze strony. Ponadto, wniesienie przez nią skargi kasacyjnej nie było poprzedzone doręczeniem jej odpisu wyroku z uzasadnieniem. Otrzymanie odpisu wyroku z uzasadnieniem jest natomiast warunkiem złożenia skargi kasacyjnej, nie tylko ze względów wyraźnego wskazania w ustawie, ale również ze względów logicznych, gdyż stanowi ona w założeniu polemikę z racjami w nim wyrażonymi. Wniesienie skargi kasacyjnej z pominięciem tego trybu jest niedopuszczalne (por. np. postanowienie NSA z 7 lipca 2004 r., sygn. akt GZ 25/04). Dlatego też, sąd zasadnie odrzucił wniesiona skargę kasacyjną, powołując się na jej niedopuszczalność, stosownie do art. 178 p.p.s.a.

Wskazać przy tym należy, że sposób skonstruowania procedury sądowoadministracyjnej w zakresie niniejszego postępowania zażaleniowego nie pozostawia możliwości przyznania statusu strony postępowania przed sądem podmiotom, które stają się nią z mocy art. 33 § 1 p.p.s.a., do czego de facto dąży gmina we wniesionym zażaleniu. Zgodnie z art. 183 § 2 pkt 5 p.p.s.a., nieważność postępowania (brana przez sąd pod uwagę z urzędu przy rozpoznaniu skargi kasacyjnej) zachodzi, gdy strona została pozbawiona możności obrony swych praw. Jest ona jednak badana przez sąd w postępowaniu kasacyjnym. Zauważyć również wypada, że zgodnie z art. 271 pkt 2 p.p.s.a. można żądać wznowienia postępowania z powodu nieważności jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie reprezentowana lub jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania; nie można jednak żądać wznowienia, jeżeli przed uprawomocnieniem się orzeczenia niemożność działania ustała lub brak reprezentacji był podniesiony w drodze zarzutu albo strona potwierdziła dokonane czynności procesowe.

W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 oraz art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.