Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Województwa Pomorskiego na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2014 r., sygn. akt VII SA/Wa 1266/13 odrzucające skargę kasacyjną Województwa Pomorskiego z dnia [...] marca 2014 r. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 grudnia 2013 r., sygn. akt VII SA/Wa 1266/13 w sprawie ze skargi [...] Spółka z o.o. z siedzibą w G. oraz Wspólnoty [...] w G. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2013 r. znak: [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanawia: oddalić zażalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 15 kwietnia 2014 r., sygn. akt VII SA/Wa 1266/13 w sprawie ze skargi [...] Spółka z o.o. z siedzibą w G. oraz Wspólnoty [...] w G. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2013 r. znak: [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanowił odrzucić skargę kasacyjną Województwa Pomorskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 grudnia 2013 r. wydanego w tej właśnie sprawie oraz zwrócić mu uiszczony wpis sądowy. W uzasadnieniu sąd wskazał, że [...] kwietnia 2014 r. wpłynęła skarga kasacyjna Województwa Pomorskiego od ww. wyroku. Sąd stwierdził, że województwo nie było stroną postępowania sądowego i nie otrzymało wyroku z uzasadnieniem, co jest warunkiem złożenia skutecznie skargi kasacyjnej. Wobec tego (kolejną już) skargę kasacyjną województwa należało odrzucić jako niedopuszczalną. Termin na wniesienie skargi kasacyjnej województwo obliczyło od doręczenia mu zarządzenia sędziego sprawozdawcy z [...] lutego 2014 r. o odmowie wydania wyroku z uzasadnieniem.

Od tego postanowienia województwo wniosło zażalenie, zaskarżając je w całości i zarzucając mu naruszenie:

- przepisów postępowania w postaci art. 33 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: p.p.s.a. w związku z art. 28 ust, 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku - Prawo budowlane (t.j. z 2013 roku, poz. 1409,) skutkujące jego nieważnością na podstawie art. 183 § 2 pkt 5 p.p.s.a., polegające na nie uznaniu Województwa Pomorskiego za uczestnika postępowania na prawach strony, mimo że było ono stroną postępowania administracyjnego, a wynik niniejszego postępowania dotyczy jego interesu prawnego,

- przepisów postępowania w postaci art. 173 § 2 p.p.s.a., polegające na niezgodnym z prawem przyjęciu, że Województwo Pomorskie nie jest podmiotem uprawnionym do wniesienia skargi kasacyjnej, gdy tymczasem jako uczestnik postępowania na prawach strony posiada ono legitymacje do jej wniesienia,

- naruszenie przepisów prawa materialnego w postacie art. 78 Konstytucji

Rzeczpospolitej Polskiej poprzez uznanie, że Województwo Pomorskie nie

może wnieść skargi kasacyjnej w niniejszym postępowaniu, mimo że było jego

uczestnikiem na prawach strony, gdy tymczasem każda ze stron ma

konstytucyjnie zagwarantowane prawo do zaskarżenia orzeczeń i decyzji

wydanych w pierwszej instancji,

- naruszenie przepisów postępowania w postaci art. 173 § 2 p.p.s.a. poprzez

uznanie, że Województwo Pomorskie nie jest uprawnione do wniesienia skargi

kasacyjnej, gdyż nie został mu doręczony odpis wyroku wraz z

uzasadnieniem, co stanowi pozbawienie strony pominiętej przez Wojewódzki

Sąd Administracyjny możliwości obrony jej praw w sytuacji nieważności

postępowania,

- naruszenie przepisów postępowania w postaci art. 141 § 4 p.p.s.a. w związku z art. 166 p.p.s.a. poprzez zaniechanie przytoczenia podstawy prawnej uzasadniającej przyjęte przez Wojewódzki Sąd Administracyjny stanowisko, że Województwo Pomorskie nie jest uczestnikiem tego postępowania na prawach strony, gdy tymczasem uzasadnienie wyroku powinno zawierać podstawę prawną rozstrzygnięcia oraz jej wyjaśnienie.

Wniosło o uchylenie zaskarżonego postanowienia na posiedzeniu niejawnym bez przesyłania akt NSA, ewentualnie o uchylenie postanowienia w całości i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu wskazało na posiadany przez siebie status strony tego postępowania sądowego, wynikający z art. 33 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: p.p.s.a. Sąd powinien był wobec tego doręczyć jej wyrok z uzasadnieniem. Naruszono jej uprawnienia gwarantujące prawo do sądu.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie może zostać uwzględnione.

Zgodnie z art. 173 § 2 p.p.s.a. skargę kasacyjną może wnieść strona, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka po doręczeniu im odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Województwo nie uczestniczyło w przedmiotowym postępowaniu sądowym w charakterze strony. Ponadto, wniesienie przez nie skargi kasacyjnej nie było poprzedzone doręczeniem mu odpisu wyroku z uzasadnieniem. Otrzymanie odpisu wyroku z uzasadnieniem jest natomiast warunkiem złożenia skargi kasacyjnej, nie tylko ze względów wyraźnego wskazania w ustawie, ale również ze względów logicznych, gdyż stanowi ona w założeniu polemikę z racjami w nim wyrażonymi. Wniesienie skargi kasacyjnej z pominięciem tego trybu jest niedopuszczalne (por. np. postanowienie NSA z 7 lipca 2004 r., sygn. akt GZ 25/04). Dlatego też, sąd zasadnie odrzucił wniesiona skargę kasacyjną, powołując się na jej niedopuszczalność, stosownie do art. 178 p.p.s.a.

Wskazać przy tym należy, że sposób skonstruowania procedury sądowoadministracyjnej w zakresie niniejszego postępowania zażaleniowego nie pozostawia możliwości przyznania statusu strony postępowania przed sądem podmiotom, które stają się nią z mocy art. 33 § 1 p.p.s.a., do czego de facto dąży Województwo we wniesionym zażaleniu. Zgodnie z art. 183 § 2 pkt 5 p.p.s.a., nieważność postępowania (brana przez sąd pod uwagę z urzędu przy rozpoznaniu skargi kasacyjnej) zachodzi, gdy strona została pozbawiona możności obrony swych praw. Jest ona jednak badana przez sąd w postępowaniu kasacyjnym. Zauważyć również wypada, że zgodnie z art. 271 pkt 2 p.p.s.a. można żądać wznowienia postępowania z powodu nieważności jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie reprezentowana lub jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania; nie można jednak żądać wznowienia, jeżeli przed uprawomocnieniem się orzeczenia niemożność działania ustała lub brak reprezentacji był podniesiony w drodze zarzutu albo strona potwierdziła dokonane czynności procesowe.

W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 oraz art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.