Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia [...] S.A. w [...] na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 września 2017 r. o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie o sygn. akt VII SA/Wa 1414/17 ze skargi [...] S.A. w [...] na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] maja 2017 r., znak: [...] w przedmiocie nakazania wykonania określonych robót budowlanych postanawia: oddalić zażalenie.

Postanowieniem z dnia 28 września 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) - dalej: P.p.s.a., odmówił wstrzymania wykonania decyzji Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] maja 2017 r., znak: [...] utrzymującej w mocy decyzję Kierownika Delegatury w [...] Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w [...] z dnia [...] stycznia 2017 r. Nr [...] w przedmiocie nakazania wykonania określonych robót budowlanych w budynku dyspozytorni wąskotorowej transportowej położonym na terenie przestrzennego układu komunikacyjnego [...] Kolei Dojazdowej. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji wskazał, że wniosek skarżącej nie został w sposób wyczerpujący uzasadniony, a ograniczył się do tezy, że w przypadku wykonania zaskarżonej decyzji strona postępowania zostanie obciążona koniecznością zlecenia określonych robót budowlanych, co wiązać się będzie z nadmiernymi kosztami. Przedstawiona argumentacja o negatywnych skutkach wykonania decyzji nie jest przy tym dostateczna.

Skarżąca spółka wniosła zażalenie na powyższe postanowienie, domagając się jego uchylenia oraz przekazania sprawy WSA w Warszawie do ponownego rozpoznania. Skarżąca zarzuciła naruszenie art. 61 § 3 P.p.s.a. i powtórzyła argumentację wskazaną we wniosku o wstrzymanie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 61 § 3 P.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi sąd może, na wniosek skarżącego, wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Z przepisu tego wynika więc, iż warunkiem wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest wykazanie we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków w wyniku jej wykonania. Sąd orzeka bowiem w kwestii wstrzymania wykonania na podstawie przytoczonych we wniosku okoliczności, uwzględniając indywidualny charakter każdej sprawy i możliwość wystąpienia dla skarżącego niebezpieczeństw, o których mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a. Ciężar dowodu w zakresie wykazania powyższych okoliczności, stanowiących podstawę do wstrzymania wykonania zaskarżanego aktu spoczywa na wnioskodawcy.

Analizując pod tym względem argumentację skarżącej Spółki, uznać należy, że Sąd pierwszej instancji dokonał prawidłowej oceny przesłanek warunkujących uwzględnienie wniosku strony. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym ugruntowany jest pogląd, że we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji należy co najmniej uprawdopodobnić wystąpienie przesłanek, o których mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a. Należy jednak podkreślić, iż konieczne jest przy tym przytoczenie spójnej argumentacji, popartej faktami oraz ewentualnie odnoszącymi się do nich dowodami, które uzasadniają wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. Ogólnikowe wywody strony dotyczące konieczności poniesienia kosztów związanych z obowiązkiem wykonania nakazanych robót budowlanych nie stanowią wystarczającej podstawy pozwalającej uznać, iż wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje po stronie Spółki powstanie trudnych do odwrócenia skutków lub znacznej szkody. Strona przywołując okoliczność poniesienia kosztów finansowych, winna poprzeć swoje twierdzenia stosownymi informacjami dotyczącymi m.in. bilansu zysków i strat Spółki z ostatniego roku obrotowego, w tym w szczególności wysokości przychodów i dochodów jakie uzyskuje. Brak powyższych danych uniemożliwia ocenę, w jaki sposób konieczność wykonania robót budowlanych i poniesienia wynikających z tego kosztów wpłynie na sytuację skarżącej, w szczególności, w jaki sposób – uwzględniając sytuację finansową skarżącej – spowoduje niebezpieczeństwo powstania znacznej szkody, czy też trudnych do odwrócenia skutków.

Naczelny Sąd Administracyjny zauważa nadto, że instytucja wstrzymania wykonania aktu jest w istocie tymczasowa, ponieważ jej skutki nie wykraczają poza okres postępowania sądowoadministracyjnego, którego celem jest ustalenie prawidłowości zaskarżonego rozstrzygnięcia. Samo wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest niezależne od jego prawidłowości lub nieprawidłowości, których w chwili wydawania postanowienia dotyczącego wstrzymania wykonania decyzji nie sposób przesądzić. Kwestia zgodności zaskarżonego rozstrzygnięcia z prawem będzie przedmiotem analizy na etapie merytorycznego rozpoznania skargi, w związku z czym na obecnym etapie postępowania rozważania w tym zakresie uznać należy za przedwczesne.

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, w oparciu o art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji