Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Bujko po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. W. i M. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 maja 2008r., sygn. akt VII SA/Wa 1656/05 o odrzuceniu skargi D. W., M. W., M. W., J. W. na bezczynność Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie niewykonania wyroku wydanego w sprawie 7/IV SA 3127-3130/03 postanawia uchylić zaskarżone postanowienie w zakresie dotyczącym skargi D. W. i M. W..

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 9 maja 2008r. sygn. akt VII SA/Wa 1656/05 odrzucił skargę D. W., M. W., M. W. i J. W..

Sąd pierwszej instancji wskazał, że zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 31 stycznia 2006r. skarżący zostali wezwani do uiszczenia wpisu sądowego od skargi. Zażalenie skarżących od wskazanego zarządzenia zostało oddalone przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2006r. sygn. akt II OZ 366/06. Następnie Wojewódzki Sąd Administracyjny wezwał skarżących do wykonania prawomocnego zarządzenia z dnia 31 stycznia 2006r. Sąd podał, iż skarżący nie uczynili zadość wezwaniu i nie uiścili wpisu sądowego, wobec tego na podstawie art. 220 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.) skarga została odrzucona.

Skargę kasacyjną od postanowienia z dnia 9 maja 2008r. wnieśli D. W. i M. W. reprezentowani przez pełnomocnika z urzędu. Zaskarżając postanowienie w całości, zarzucono naruszenie przepisów postępowania mających istotny wpływ na wynik sprawy (art. 174 ust. 2 p.p.s.a), a w szczególności obrazę art. 133 § 1 p.p.s.a przez to, że Sąd pierwszej instancji nie wziął pod uwagę całości akt sprawy kończąc ich analizowanie na dokumencie z 9 sierpnia 2006r.

W oparciu o powyższy zarzut wniesiono o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przyznanie wynagrodzenia adwokackiego za postępowanie przed NSA.

Autor skargi kasacyjnej wskazał, iż D. i M. W. otrzymali w dniu 9 sierpnia 2006r. wezwanie do uiszczenia opłaty sądowej. W terminie złożyli zażalenie oraz wniosek o zwolnienie od opłat. W dniu 2 października 2006r. Sąd uwzględnił wniosek i zwolnił skarżących od kosztów sądowych oraz ustanowił dla nich pełnomocnika z urzędu. W takiej sytuacji wadliwie, zdaniem skargi kasacyjnej, Sąd uznał, że skarga nie została w terminie opłacona.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do art. 183 § 1 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, bierze jednak z urzędu pod rozwagę nieważność postępowania. W rozpoznawanej sprawie nie wystąpiły przesłanki nieważności postępowania wymienione w art. 183 § 2 p.p.s.a., dlatego Sąd ocenił skargę kasacyjną w granicach wyznaczonych przez jej zarzuty.

Oceniając we wskazanych wyżej ramach zasadność wniesionej w przedmiotowej sprawie skargi kasacyjnej stwierdzić trzeba, że zarzuty w niej postawione są zasadne.

Z akt sprawy wynika, ze D. W. i M. W. pismem z dnia 17 lipca 2006r. zostali wezwani do wykonania prawomocnego zarządzenia Przewodniczącego Wydziału o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi. Z notatki znajdującej się na karcie 368 (verte) akt sądowych wynika, że wpis sądowy nie został uiszczony.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu wniosku skarżących o przyznanie prawa pomocy, postanowieniem z dnia 2 października 2006r. uwzględnił wniosek i zwolnił D. W. i M. W. od kosztów sądowych oraz ustanowił adwokata z urzędu. Postanowienie to ma ten skutek, iż skarżący nie są już zobowiązani (od uprawomocnienia się postanowienia) do uiszczenia kosztów sądowych, w tym także wpisu od skargi. Słusznie wobec tego podnosi pełnomocnik wnoszących skargę kasacyjną, iż zaskarżone postanowienie w tym zakresie jest wadliwe i zostało wydane bez dokładnej analizy akt sprawy.

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 185 § 1 w zw. z art. 182 § 1 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.

Naczelny Sąd Administracyjny nie orzekł o przyznaniu pełnomocnikowi skarżących wynagrodzenia na zasadach prawa pomocy, gdyż takie wynagrodzenie, należne od Skarbu Państwa (art. 250 p.p.s.a.), przyznawane jest przez wojewódzki sąd administracyjny w postępowaniu określonym w przepisach art. 258-261 p.p.s.a.