Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Bujko po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D. W., M. W., M. W., J. W. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 stycznia 2008r., sygn. akt VII SA/Wa 1656/05 o wezwaniu J. W. do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia w sprawie ze skargi D. W., M. W., M. W., J. W. na bezczynność Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie niewykonania wyroku wydanego w sprawie 7/IV SA 3127-3130/03 postanawia 1. oddalić zażalenie J. W. 2. odrzucić zażalenie D. W., M. W., M. W.

Zarządzeniem z dnia 9 stycznia 2007r. Przewodniczący Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wezwał J. W. do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 100 zł, od zażalenia na postanowienie z dnia 20 listopada 2007r. – na podstawie art. 220 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., stosownie do § 2 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu sądowego w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie wpisu.

Zażalenie na wskazane zarządzenie wnieśli D. W., M. W. M. W. i J. W., żądając zastosowania w sprawie "art. 199 i 214 § 1 i 2 o NSA", bowiem WSA przyznał prawo pomocy D. i M. W.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie J. W. nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 230 § 1 i 2 p.p.s.a. od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis. Pismem takim jest zażalenie. Jest to zasada generalna, która podlega ograniczeniu jedynie na mocy art. 239 p.p.s.a., gdy strona jest ustawowo zwolniona od kosztów sądowych i na podstawie art. 243-246 p.p.s.a, gdy strona uzyska zwolnienie od takich kosztów na mocy udzielonego prawa pomocy. Wówczas nie ponosi ona opłat sądowych, a wydatki za nią pokrywane są przez Skarb Państwa.

W przedmiotowej sprawie wnoszone pisma nie są zwolnione z opłat sądowych mocą art. 239 p.p.s.a., ani też nie zostało J. W. przyznane prawo pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym, dlatego też był zobowiązany do uiszczenia wpisu sądowego. Wnoszący zażalenie żądał zastosowania w sprawie "art. 199 o NSA". Nawet gdyby przyjąć, że skarżący miał na myśli obecnie obowiązującą ustawę Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi, to należy wskazać, że stosownie do art. 199 p.p.s.a. strony ponoszą koszty związane ze swym udziałem w sprawie, chyba, że przepis szczególny stanowi inaczej. W niniejszej sprawie skarżący J. W. jest właśnie zobowiązany do ponoszenia kosztów postępowania w związku ze swoją skargą na bezczynność Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego. Wobec tego, nie można skutecznie zarzucić, iż został naruszony art. 199 p.p.s.a.

Skarżący domagał się także zastosowania "art. 214 § 1 i 2 o NSA". Znów kierując się domysłem, należy mieć na uwadze, że zgodnie z przepisem art. 214 § 1 p.p.s.a. jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, do uiszczania kosztów sądowych obowiązany jest ten, kto wnosi do sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki. Natomiast § 2 tego przepisu stanowi, iż pismo wnoszone przez kilka osób, których uprawnienia lub obowiązki związane z przedmiotem zaskarżenia są wspólne, podlega jednej opłacie. W przeciwnym razie każda z tych osób uiszcza opłatę oddzielnie stosownie do swojego uprawnienia lub obowiązku. W przedmiotowej sprawie cztery osoby skarżące ponosiłyby solidarnie koszty sądowe, gdyby nie udzielenie przez Sąd niektórym z nich prawa pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych. Fakt zwolnienia M., D. i M. W. od ponoszenia kosztów sądowych nie ma wpływu na obowiązek uiszczania opłat sądowych przez J. W.. Prawo pomocy jest instytucją prawną dotyczącą podmiotu wskazanego w postanowieniu Sądu, mocą którego udzielono takiej pomocy stronie. W przypadku występowania po stronie skarżących kilku osób i przyznania tylko niektórym z nich zwolnienia od ponoszenia kosztów sądowych, nie powoduje automatycznego zwolnienia od obowiązku uiszczania opłat wszystkich skarżących. W niniejszej sprawie skarżący J. W. jest zatem zobowiązany do ponoszenia kosztów postępowania w związku ze swoją skargą na bezczynność Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego. W związku z powyższym należy uznać zarzuty zażalenia za nieuzasadnione.

Mając powyższe na względzie Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 198 p.p.s.a. oddalił zażalenie wniesione przez J. W.

Pozostali skarżący czyli D. W., M. W. i M. W. zostali zwolnieni przez Sąd pierwszej instancji od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie. Zaskarżone zarządzenie zaś dotyczyło wezwania J. W. do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia. Wobec tego rozpatrywanie zażalenia trojga skarżących zwolnionych od kosztów nie ma usprawiedliwionych podstaw, gdyż nie dotyczy ich obowiązku. Zatem nie można uznać aby w warunkach przedmiotowej sprawy skarżący D. W., M. W. i M. W. byli upoważnieni do wniesienia zażalenia na zaskarżone zarządzenie.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 180 w zw. z art. 197 § 1 i § 2 p.p.s.a odrzucił zażalenie D. W., M. W. i M. W. jako niedopuszczalne.