Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka (spr.), Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Monika Orska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 maja 2008 r. sprawy ze skargi A. B. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę.

Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego decyzją z dnia [...] Nr [...] odmówił p. A.B. umorzenia zaległości w kwocie łącznej 20.144,00 zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie 14.821,00 zł (naliczone na dzień 16.03.2007 r.) z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące luty, czerwiec, lipiec, sierpień, październik, listopad i grudzień 2001 r. i za miesiące styczeń, maj, wrzesień, październik, listopad, grudzień 2002 r. oraz za miesiące od stycznia do czerwca 2003 r.

Powyższa decyzja została doręczona Stronie w dniu 25.06.2007 r., co wynika z załączonego do akt sprawy potwierdzenia jej odbioru.

Od powyższej decyzji Strona w piśmie z dnia 23.07.2007 r. wniosła odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej.

Dyrektor Izby Skarbowej– po zapoznaniu się z aktami sprawy – wydał w dniu 11.09.2007 r. postanowienie Nr [...], w którym stwierdził, że wniesione w piśmie z dnia 23.07.2007 r. odwołanie od powyżej wskazanej decyzji pozostawia bez merytorycznego rozpatrzenia wobec wniesienia go z uchybieniem terminu określonego w art. 223 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Podatnik pismem z dnia 10.10.2007 r. skierowanym do Dyrektora Izby Skarbowej zwrócił się z prośbą o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Nr [...] z dnia 11.09.2007 r. z uwagi na chorobę Strony, jego małoletniej córki i zmianę miejsca zamieszkania.

Dyrektor Izby Skarbowej – po zapoznaniu się z aktami sprawy – postanowieniem z dnia [...] odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od ww. decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego.

W uzasadnieniu Dyrektor Izby Skarbowej, przywołując przepis art. 162 Ordynacji podatkowej, stwierdza, iż w razie uchybienia terminu do wniesienia odwołania strona winna uprawdopodobnić przyczynę tego uchybienia, wnieść odwołanie w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia wraz z prośbą o przywrócenie terminu. Strona żadnej z powyższych przesłanek nie spełniła, co uzasadniało odmowę przywrócenia terminu.

W skardze na powyższą decyzję skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

W uzasadnieniu wniesionej skargi Skarżący stwierdza, że organ odwoławczy naruszył i zawężająco zinterpretował art. 162 i art. 163 § 2 Ordynacji podatkowej poprzez odmowę przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego z dnia [...] Nr [...].

Nie podzielił poglądu odnośnie niespełnienia warunków określonych w art. 162 Ordynacji podatkowej i przesłanek przywrócenia terminu wobec podania przyczyn, a po ich ustąpieniu wniesienia skargi.

Dyrektor Izby Skarbowej po zapoznaniu się z treścią wniesionej skargi podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko i wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem zaskarżone postanowienie odpowiada prawu.

Stosownie do treści art. 223 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej od decyzji wydanej w pierwszej instancji służy stronie odwołanie w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu, który decyzję wydał, o czym Strona zgodnie z art. 210 § 1 pkt 7 Ordynacji podatkowej została prawidłowo pouczona.

Z akt sprawy wynika, że Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego decyzją z dnia [...] Nr [...] odmówił skarżącemu umorzenia zaległości w kwocie łącznej 20.144,00 zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie 14.821,00 zł (naliczone na dzień 16.03.2007 r.) z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące luty, czerwiec, lipiec, sierpień, październik, listopad i grudzień 2001 r. i za miesiące styczeń, maj, wrzesień, październik, listopad, grudzień 2002 r. oraz za miesiące od stycznia do czerwca 2003 r.

Powyższa decyzja została doręczona Stronie w dniu 25.06.2007 r., co wynika z załączonego do akt sprawy potwierdzenia jej odbioru.

Tym samym – zgodnie z normą prawną określoną w postanowieniach art. 223 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Strona mogła zaskarżyć przedmiotową decyzję do dnia 9.07.2007 r.

Skarżący odwołanie od wyżej wymienionej decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego wniósł w dniu 23 lipca 2007 r. (data stempla pocztowego), tj. 14 dni po terminie. W konsekwencji powyższego Dyrektor Izby Skarbowej postanowieniem z dnia 11.09.2007 r. Nr [...] stwierdził, że wniesione w piśmie z dnia 23.07.2007 r. odwołanie od powyżej wskazanej decyzji pozostawia bez merytorycznego rozpatrzenia wobec wniesienia go z uchybieniem terminu określonego w art. 223 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

W piśmie z dnia 10.10.2007 r. skierowanym do Dyrektora Izby Skarbowej Skarżący zwrócił się z prośbą o przywrócenie terminu do wniesienia od ww. decyzji odwołania. Uchybienie terminu uzasadnił swoją chorobą, ciężką chorobą córki, przeprowadzką oraz trudną sytuacją finansową.

Art. 162 Ordynacji podatkowej zawiera przesłanki przywrócenia terminu, które muszą wystąpić łącznie w razie uchybienia terminu do złożenia odwołania. Mianowicie zainteresowany powinien jednocześnie:

– uprawdopodobnić, iż uchybienie nastąpiło bez jego winy,

– wnieść wniosek (prośbę) o przywrócenie terminu w terminie siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia,

– jednocześnie z wniesieniem wniosku dopełnić czynności, dla której termin był określony, czyli złożyć odwołanie.

Jak trafnie podkreślono w zaskarżonym postanowieniu, przepisy Ordynacji podatkowej nie przewidują uwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania w przypadku, gdy wyżej opisane przesłanki nie są spełnione łącznie.

Zatem skarżący w razie uchybienia terminu do wniesienia odwołania winien, uprawdopodobniając przyczynę tego uchybienia, wnieść odwołanie w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia wraz z prośbą o przywrócenie terminu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Skarżący żadnej z powyżej wskazanych przesłanek nie spełnił. W szczególności skarżący w żaden sposób nie uprawdopodobnił braku winy uchybienia terminu do wniesienia odwołania.

Kryterium braku winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić zatem tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia.

Konieczność uprawdopodobnienia braku swojej winy w uchybieniu terminu do wniesienia odwołania oznacza, że skarżący powinien uwiarygodnić stosowną argumentacją swoją staranność oraz fakt, że przeszkoda była od niego niezależna i istniała ona przez cały czas, aż do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania.

Ogólne twierdzenie, że przyczyną uchybienia terminu była ciężka choroba podatnika, jego córki oraz przeprowadzka nie może być zatem w świetle tego, co wyżej podkreślone, wystarczającą argumentacją na wykazanie braku winy Skarżącego w uchybieniu terminu.

Ponadto tak ogólnikowa argumentacja nie pozwala na ustalenie momentu ustania przyczyny uchybienia terminu, a jak wyżej podkreślono, kolejnym wymogiem w przywróceniu terminu do wniesienia odwołania jest złożenie wniosku (prośby) o przywrócenie terminu w terminie siedmiu dni – od dnia ustania przyczyny uchybienia.

Z tych przyczyn na mocy art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) Sąd orzekł jak w wyroku.