Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Stefan Babiarz po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia J. H. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 listopada 2008 r., sygn. akt I SA/Wr 946/07 w sprawie ze skargi J. H. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 16 marca 2007 nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2002 r. postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu

Postanowieniem z dnia 3 listopada 2008 r., sygn. akt I SA/Wr 946/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił wniosek J. H. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia z dnia 19 listopada 2007 r. odrzucającego skargę.

Sąd ustalił, że postanowieniem z dnia 19 listopada 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę J. H. na w/w decyzję. Odpis tego rozstrzygnięcia doręczono skarżącemu w dniu 30 listopada 2007 r. Następnie, ustanowiony z urzędu pełnomocnik skarżącego, pismem nadanym w placówce pocztowej w dniu 15 lipca 2008 r., wniósł o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej od orzeczenia z dnia 19 listopada 2007 r. Równocześnie, pełnomocnik złożył skargę kasacyjną. W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik wskazał, że z dokonaniem czynności, której terminowi uchybił, czekał do czasu doręczenia mu odpisu orzeczenia Sądu odrzucającego skargę, który to odpis otrzymał w dniu 7 lipca 2008 r.

Sąd - uzasadniając rozstrzygnięcie - powołał się na art. 85-88 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a. i stwierdził, że wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, złożony został po upływie siedmiodniowego terminu przewidzianego w art. 87 § 1 p.p.s.a. Przyjął, że dniem, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu, był dzień doręczenia pełnomocnikowi skarżącego odpisu postanowienia Sądu z dnia 19 listopada 2007 r. odrzucającego skargę, tj. 7 lipca 2008 r., gdyż w tej dacie pełnomocnik mógł zapoznać się z treścią rozstrzygnięcia. Zatem termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej od ww. orzeczenia upłynął w dniu 14 lipca 2008 r. Tymczasem z akt sprawy wynika, że przedmiotowy wniosek został nadany w placówce pocztowej w dniu 15 lipca 2008 r., czyli jeden dzień po upływie terminu określonego w art. 87 § 1 p.p.s.a.

W zażaleniu na powyższe postanowienie pełnomocnik strony wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, zarzucił naruszenie art. 87 § 2 p.p.s.a. Stwierdził, że to brak udokumentowania odbioru odpisu orzeczenia był przyczyną zdjęcia sprawy z wokandy. Przeprowadzone postępowanie reklamacyjne w Urzędzie Pocztowym nie potwierdziło daty odebrania przesyłki, lecz dostarczenie przesyłki o sygn. akt I SA/Wr 946/07, których pełnomocnik odebrał w tym okresie kilka. Tzw. duplikat potwierdzony przez niego we wrześniu - data przy podpisie, a uzupełniony później o datę 7 lipca 2008 r., jak i wpis w miejsce datownika nie stanowią dowodu terminu potwierdzenia odbioru. Podniósł także, że zastosowano nierówne prawo wobec pełnomocnika ustanowionego z urzędu, gdyż nie mógł on złożyć skargi kasacyjnej w terminie 30 dni, tak jak pełnomocnik z wyboru.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 86 § 1 p.p.s.a., jeżeli strona uchybiła terminowi, jego przywrócenie możliwe jest jedynie wówczas, gdy uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. W orzecznictwie i w literaturze prawniczej już od dawna przyjmuje się, iż brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem.

Odnosząc się do argumentów podniesionych w zażaleniu należy zwrócić uwagę, że pełnomocnik ustanowiony z urzędu miał możliwość zachowania terminu do wniesienia środka odwoławczego, gdyż jak sam przyznał we wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej (karta 98) otrzymał odpis postanowienia w dniu 7 lipca 2008 r. Powyższe oznacza, że od tej daty należy liczyć termin do złożenia środka odwoławczego. Jednak zgodzić się należy, że nie może być inaczej traktowany skarżący reprezentowany przez pełnomocnika z wyboru i ten reprezentowany przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu. Sporządzenie skargi kasacyjnej w terminie siedmiu dni może wiązać się z nierzetelnością usługi prawnej w porównaniu do pełnomocnika z wyboru, który na dokonanie tej czynności ma dni trzydzieści.

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 185 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.