Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kwiecińska, Sędziowie WSA Adam Lipiński, Iwona Maciejuk (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Aneta Duszyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2018 r. sprawy ze skargi J. D. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na broń palną do celów sportowych oddala skargę

Komendant Wojewódzki Policji w [...] decyzją z dnia [...] maja 2017 r.

nr [...], na podstawie art. 10 ust. 1 i 2 pkt 4 oraz art. 15 ust. 1 pkt 2-4 ustawy o broni i amunicji, odmówił J. D. wydania pozwolenia na broń palną do celów sportowych.

W uzasadnieniu wskazał, że w dniu [...] stycznia 2017 r. J. D. wystąpił z wnioskiem do Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] o wydanie pozwolenia na broń palną do celów sportowych w łącznej ilości 10 (dziesięciu) egzemplarzy broni, w tym: 2 (dwóch) sztuk broni palnej sportowej bocznego zapłonu z lufami gwintowanymi o kalibrze do 6 mm oraz 8 (ośmiu) egzemplarzy broni palnej sportowej centralnego zapłonu z lufami gwintowanymi o kalibrze do 12 mm.

Do wniosku wymieniony dołączył m.in. oryginał orzeczenia psychologicznego oraz lekarskiego stwierdzające brak przeciwwskazań do dysponowania bronią palną, patent strzelecki, kserokopię wniosku o wydanie licencji zawodniczej na 2017 r. oraz komunikaty klasyfikacyjne.

Organ podał, że ze sprawdzeń w Krajowym Rejestrze Karnym z [...] stycznia 2017 r. wynika, iż aktualnie wnioskodawca jest osobą niekaraną a Komendant Powiatowy Policji w [...] na podstawie informacji zawartych w sporządzonym na temat J. D. wywiadzie środowiskowym stwierdził, iż opiniowany nie stanowi zagrożenia dla siebie samego, porządku lub bezpieczeństwa publicznego oraz posiada opinię pozytywną.

Komendant wskazał, że w trakcie prowadzonego postępowania administracyjnego dniu [...] lutego 2017 r. do akt postępowania wpłynęło pismo z Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego Delegatury w [...] dotyczące osoby J.D. Podał, że powyższe pismo dało podstawę by w dniu [...] lutego 2017 r. Komendant Wojewódzki Policji w [...] skorzystał z dyspozycji zawartej w art. 15 h ust. 1 ustawy o broni i amunicji i wniósł do Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy - [...] Centrum Leczenia i Profilaktyki w [...] odwołanie od przedstawionych przez stronę w dniu [...] stycznia 2017 r. orzeczenia zarówno lekarskiego jak i psychologicznego.

W dniu [...] marca 2017 r. do organu wpłynęło wydane przez organ II instancji - tj. Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy - [...] Centrum Leczenia

i Profilaktyki w [...] orzeczenie psychologiczne nr [...] z dnia [...] marca 2017 r. wystawione przez mgr M. W. - psychologa upoważnionego do przeprowadzenia badań psychologicznych osób występujących o wydanie pozwolenia na broń lub zgłaszających do rejestru broń pneumatyczną oraz osób posiadających pozwolenie na broń lub zarejestrowaną broń pneumatyczną stwierdzające, iż J. D. należy do osób wymienionych w art. 15 ust. 1 pkt 3 ustawy o broni i amunicji i nie może dysponować bronią.

Organ podał, że w dniu [...] marca 2017 r. (data wpływu do organu) J. D. przesłał do akt postępowania wniosek dotyczący zmiany ilości wnioskowanych w dniu [...] stycznia 2017 r. egzemplarzy broni. Do wniosku wymieniony dołączył pismo, w którym wskazuje, iż w dniu [...] marca 2017 r. poddał się badaniu psychologicznemu w trybie odwoławczym, które zostało przeprowadzone w WOMP w [...]. Jednak jak twierdzi po przeprowadzonym badaniu kierownik zespołu psychologów p. M.W. odmówiła uzasadnienia wydania negatywnej decyzji wobec jego osoby, co zdaniem wnioskodawcy wskazuje na pełną dowolność. Jednocześnie wymieniony korzystając z listy dopuszczonych przez Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] lekarzy oraz psychologów uprawnionych do przeprowadzania badań osób ubiegających się o wydanie pozwolenia na broń palną kolejno w dniach [...] marca 2017 r. oraz [...] marca 2017 r. poddał się ponownym badaniom i przesłał do akt sprawy: orzeczenie psychologiczne nr [...] z dnia [...] marca 2017 r. wystawione przez mgr J.G. psychologa upoważnionego do przeprowadzenia badań psychologicznych osób występujących o wydanie pozwolenia na broń lub zgłaszających do rejestru broń pneumatyczną oraz osób posiadających pozwolenie na broń lub zarejestrowaną broń pneumatyczną oraz orzeczenie lekarskie nr [...] dnia [...] marca 2017 r. wystawione przez lek. med. B. K. - lekarza upoważnionego do przeprowadzenia badań lekarskich osób występujących o wydanie pozwolenia na broń lub zgłaszających do rejestru broń pneumatyczną oraz osób posiadających pozwolenie na broń lub zarejestrowaną broń pneumatyczną, które potwierdzają jego zdolność psychofizyczną do dysponowania bronią palną.

Organ podał, że biorąc pod uwagę treść orzeczenia psychologicznego

nr [...] z dnia [...] marca 2017 r. (k. 111) oraz mając na uwadze fakt, iż organ na dzień jego wydania oraz przedłożenia przez stronę do akt sprawy dysponował

już negatywnym dla strony orzeczeniem psychologicznym nr [...] z dnia

[...] marca 2017 r. wydanym przez organ II instancji (k. 107) do mgr J. G. skierowano pismo, w odpowiedzi na które poinformowała ona, że w trakcie badania J.D. nie była w posiadaniu informacji, iż wobec wymienionego zostało wydane negatywne orzeczenie psychologiczne przez organ II instancji (pomimo pytania czy strona wcześniej miała przeprowadzone badania psychologiczne). Wskazała, że negatywne orzeczenie psychologiczne wydane trybie odwoławczym stanowi obligatoryjną przesłankę odmowy przeprowadzania badania psychologicznego. Podała, iż dyspozycja art. 15 h ust. 7 ustawy o broni i amunicji wskazuje, iż orzeczenie lekarskie lub psychologiczne wydane w trybie odwoławczym jest ostateczne.

Organ podał, że w dniu [...] kwietnia 2017 r. J. D. przesłał do akt sprawy pismo skierowane do Naczelnika WPA KWP w [...], w którym niejako zarzucił organowi, iż przesyłając pismo ABW Delegatury w [...] dotyczące jego osoby do WOMP w [...] narażono jego osobę na zniesławienie, poniżenie w oczach lekarzy oraz personelu medycznego. Komendant wskazał,

że w odpowiedzi na powyższe w dniu [...] kwietnia 2017 r. wyjaśniono pisemnie J. D., iż Wydział Postępowań Administracyjnych KWP w [...] nie udostępnił treści pisma otrzymanego w dniu [...] lutego 2016 r. z Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego - Delegatury w [...] pracownikom Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy [...] Centrum Leczenia i Profilaktyki. Wskazano, że w treści uzasadnień przesłanych z dniem [...] lutego

2017 r. do WOMP w [...] odwołań od orzeczeń: lekarskiego oraz psychologicznego, uargumentowano przyczynę skorzystania przez Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dyspozycji art. 15 h ust. 1 ustawy o broni

i amunicji, w której pokrótce przytoczono treść pisma otrzymanego z ABW Delegatury [...].

Mając powyższe na uwadze Komendant Wojewódzki Policji w [...] podał, że osoba chcąca posiadać broń i dysponować nią musi mieć do tego zdolność potwierdzoną stosownym orzeczeniem lekarskim i psychologicznym. Organ stwierdził, że J. D. nie posiada zdolności fizycznej i psychicznej do dysponowania bronią w myśl art. 15 ustawy o broni i amunicji, a w takich przypadkach ustawodawca nałożył na ograny Policji obligatoryjny obowiązek

nie wydawania pozwoleń na broń. Organ podał, że w przypadku J. D. moc wiążącą mają negatywne orzeczenia wydane w trybie odwoławczym,

tj.: orzeczenie psychologiczne nr [...] z dnia [...] marca 2017 r. wydane przez mgr M. W. psychologa upoważnionego do przeprowadzenia badań psychologicznych osób występujących o wydanie pozwolenia na broń lub zgłaszających do rejestru broń pneumatyczną oraz osób posiadających pozwolenie na broń lub zarejestrowaną broń pneumatyczną, stwierdzające, że nie posiada

on zdolności psychofizycznej do dysponowania bronią w myśli art. 15 ust. 1 pkt. 3 ustawy o broni i amunicji oraz negatywne orzeczenie lekarskie nr [...] z dnia [...] maja 2017 r. z określonym terminem następnego badania w dniu [...].11.2017 r. wystawione przez dr n. med. A.J. - lekarza upoważnionego do przeprowadzenia badań lekarskich osób występujących o wydanie pozwolenia na broń lub zgłaszających do rejestru broń pneumatyczną oraz osób posiadających pozwolenie na broń lub zarejestrowaną broń pneumatyczną, stwierdzające,

że nie posiada on zdolności psychofizycznej do dysponowania bronią w myśl art. 15 ust. 1 pkt 2 i 4. Powyższe orzeczenia jednoznacznie wskazują, iż wnioskodawca nie posiada zdolności psychofizycznej do dysponowania bronią palną i jednoznacznie uniemożliwiają posiadanie przez wymienionego broni palnej. Jako ostateczne, mają charakter wiążący w niniejszym postępowaniu.

Organ podniósł, że orzeczenie lekarskie jak i psychologiczne wydane w trybie odwoławczym, zgodnie z art. 15 h ust. 7 ustawy o broni i amunicji są ostateczne,

co oznacza, że przepisy prawa nie przewidują możliwości ich wzruszeń w toku instancji. Eliminują one treść orzeczeń pierwszoinstancyjnych, a zatem nie można skutecznie powoływać się na pozytywne orzeczenie lekarskie lub psychologiczne wydane w I instancji. Treść orzeczeń wydanych przez organ II instancji (tj. WOMP w [...]) - jak wskazano wyżej, wiąże organy Policji w zakresie zawartych w nim stwierdzeń, determinując sposób rozstrzygnięcia sprawy co do jej istoty. W takich przypadkach ustawodawca nałożył na organy Policji obligatoryjny zakaz wydawania pozwoleń na broń. Organy Policji nie są uprawnione do oceny przyczyn, dla których uprawniony lekarz bądź psycholog orzekł o braku zdolności do dysponowania przez stronę bronią, nie mają również kompetencji do wyjaśnienia rozbieżności pomiędzy orzeczeniami wydawanymi w I i II instancji.

Komendant Główny Policji, po rozpatrzeniu dowołania J. D., decyzją z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Wskazał, że ustawa o broni i amunicji ustala dla osób ubiegających się lub posiadających pozwolenie na broń, m.in. warunek legitymowania się odpowiednią zdrowotną zdolnością do dysponowania bronią, której posiadanie osoby

te potwierdzają przedstawiając właściwemu organowi Policji orzeczenia - lekarskie

i psychologiczne, o których mowa w art. 15 ust. 3-5 tej ustawy (w przypadku strony jest to przepis art. 15 ust. 3).

KGP zwrócił uwagę, że wydawane jest jedno orzeczenie psychologiczne, obejmujące badanie czy posiadacz pozwolenia na broń lub osoba ubiegająca

się o pozwolenie wykazuje istotne zaburzenia funkcjonowania psychologicznego

(art. 15 ust. 1 pkt 3 ustawy) oraz jedno orzeczenie lekarskie, obejmujące łącznie ocenę zdolności fizycznej i psychicznej do dysponowania bronią (art. 15 ust. 1 pkt 2 i 4 ustawy). Od orzeczeń wydanych w pierwszej instancji osobie poddanej badaniom oraz organowi Policji przysługuje odwołanie. W przypadku jego wniesienia, przymiot ostateczności uzyskują orzeczenia wydane w drugiej instancji (art. 15h ust. 7 ustawy o broni i amunicji). Orzeczenia te uchylają zatem moc dowodową orzeczeń

je poprzedzających. W ten sposób zamknięta zostaje przewidziana przez ustawodawcę ścieżka służąca ustalaniu posiadania przez określoną osobę zdolności do dysponowania bronią. Dlatego ewentualne przedstawienie kolejnych, wydanych

w pierwszej instancji, orzeczeń lekarskiego i psychologicznego nie ma mocy dowodowej z przyczyn formalnych. Odbywa się to bowiem w sposób sprzeczny

z omawianą procedurą. Jeśli natomiast osoba poddana badaniom uważa,

że ostateczne orzeczenia dotknięte są jakąś wadą, na podstawie art. 15i ustawy

o broni i amunicji ma możliwość zwrócenia się do wojewody właściwego ze względu na miejsce wydania orzeczenia o przeprowadzenie stosownej kontroli. W odwołaniu

nie wskazano, aby taka kontrola się odbyła lub choćby strona zwróciła

się do właściwego organu o jej przeprowadzenie.

Organ wskazał, że z tych względów ostateczne orzeczenie psychologiczne

nr [...] z dnia [...] marca 2017 r. oraz ostateczne orzeczenie lekarskie

nr [...] z dnia [...] maja 2017 r. są dla organów Policji wiążące co do treści, które stwierdzają, że strona nie posiada zdolności do dysponowania bronią. KGP wyjaśnił, że wolą ustawodawcy organy Policji nie mają prawa wglądu do dokumentacji z badań oraz nie uzyskują wiedzy o przyczynach wydania negatywnego orzeczenia. Wiedza ta jest co do zasady zastrzeżona dla lekarza i osoby poddanej badaniom, ponieważ dotyczy jej stanu zdrowia. Z tego względu wniosek o przeprowadzenie dowodu

z dokumentacji badań strony jest zdaniem organu bezprzedmiotowy. Za niezasadny uznał zarzut, że na podstawie informacji uzyskanych z ABW, poddających

w wątpliwość stabilność psychiczną strony, niezasadnie wniósł odwołania od pierwotnych orzeczeń przedstawionych przez stronę. KGP wskazał, że gdyby organ tego nie uczynił, naruszyłby obowiązek dokładnego i wyczerpującego ustalenia stanu faktycznego w sprawie, co godziłoby w interes bezpieczeństwa i porządku publicznego, który winien jest uwzględniać z urzędu, podobnie jak słuszny interes strony postępowania (art. 7 kpa). Organ podniósł, że w orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowany jest pogląd, iż wskazany wyżej szczególny tryb ustalania zdolności do dysponowania bronią przewidujący wydawanie ostatecznych orzeczeń lekarskich i psychologicznych, wyklucza dokonywanie przez organy Policji dalszych ustaleń w tej kwestii, w tym powoływanie biegłych (zob. np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19.12.2012 r. sygn. akt II OSK 1527/11, Legalis nr 817581, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Warszawie z dnia 12 kwietnia 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 1646/16, Legalis nr 603411).

W myśl stanowiących podstawę prawną niniejszej decyzji przepisów art. 15 ust. 1 pkt 2- 4 ustawy o broni i amunicji, J. D. nie może dysponować bronią. Przepis ten ma charakter obligatoryjny, w związku z czym organy Policji nie mają żadnej możliwości wyboru sposobu rozstrzygnięcia niniejszej sprawy administracyjnej, zobowiązane są natomiast do odmowy wydania wymienionemu pozwolenia na żądaną broń.

Decyzja Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] stała się przedmiotem skargi J. D. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji skarżący zarzucił:

1. naruszenie art. 7 w związku z art. 77 § 1 k.p.a. poprzez niezebranie w sposób wyczerpujący i nierozpatrzenie całego materiału dowodowego przez organ I instancji; w szczególności nieuwzględnienie (zupełne pomięcie) orzeczeń lekarskich wydanych przez lekarzy oraz psychologów uprawnionych do badania osób ubiegających się o wydanie pozwolenia na posiadanie broni palnej stwierdzające brak przeciwwskazań do dysponowania przez wnioskodawcę bronią palną, tj. orzeczenia lekarskiego wydanego przez lek. med. P. S. – lekarza upoważnionego do przeprowadzania badań lekarskich osób występujących o wydanie pozwolenia na broń palną; orzeczenia psychologicznego wydanego przez psych. J. P. psychologa upoważnionego do przeprowadzania badań psychologicznych osób występujących o wydanie pozwolenia na broń palną; orzeczenia lekarskiego wydanego przez lek. med. B. K. lekarza upoważnionego do przeprowadzania badań lekarskich osób występujących o wydanie pozwolenia na broń palną; orzeczenia psychologicznego wydanego psych. J. G. psychologa upoważnionego do przeprowadzania badań psychologicznych osób występującym o wydanie pozwolenia na broń palną; a które to orzeczenia potwierdzają zdolność psychofizyczną do dysponowania bronią palną przez J. D.;

2. naruszenie art. 15 h ust. 1 ustawy o broni i amunicji poprzez zobowiązanie strony do niezwłocznego poddania się badaniom lekarskim i psychologicznym

w Wojewódzkim Ośrodku Medycyny Pracy [...] Centrum Leczenia i Profilaktyki w [...] pomimo posiadania przez wnioskodawcę pozytywnego orzeczenia lekarskiej oraz psychologicznego oraz pomimo tego, iż w stosunku do wnioskodawcy nie ujawniły się okoliczności dostatecznie uzasadniające podejrzenie, iż jest on osobą należącą do osób wymienionych w ust. 1 pkt 2-4 ustawy, co więcej istniały okoliczności, z których wynika, że J. D. jest osobą, która do takich osób nie należy - co wynika wprost m.in. z przedłożonych zaświadczeń lekarskich oraz psychologicznych jak również informacji zawartych w sporządzonym przez Komendanta Powiatowego Policji w [...] na temat wnioskodawcy wywiadzie środowiskowym, w którym stwierdził, iż "opiniowany nie stanowi zagrożenia dla siebie samego, porządku lub bezpieczeństwa publicznego oraz posiada pozytywną opinię";

3. naruszenie art. 15 h ust. 7 ustawy o broni i amunicji poprzez jego zastosowanie oraz uznanie, iż orzeczenie lekarskie wydane przez lek. A. J. w toku postępowania odwoławczego pozostaje orzeczeniem ostatecznym, pomimo istnienia dalszych orzeczeń lekarskich oraz psychologicznych zaświadczających o braku przeciwwskazań do dysponowania przez wnioskodawcę bronią palną w sposób nie stanowiący zagrożenia dla siebie samego oraz porządku lub bezpieczeństwa publicznego;

4. naruszenie art. 75 § 1 w zw. z art. 78 § 1 k.p.a. poprzez odmowę przeprowadzenia dowodów: a) z dokumentów w postaci: orzeczenia psychologicznego nr [...]

z dnia [...] stycznia 2017 r. mgr J.P., orzeczenia lekarskiego

nr [...] z dnia [...] stycznia 2017 r. lek. med. P. S., orzeczenia psychologicznego nr [...] z dnia [...] marca 2017 r. mgr. J.G., orzeczenia lekarskiego nr [...] z dnia [...] marca 2017 lek. med. B.K., pomimo tego, że przeprowadzenie dowodu z tych dokumentów przyczyniłoby się do wyjaśnienia sprawy rzetelnie, a przeprowadzenie przedmiotowych dowodów nie jest sprzeczne z prawem;

5. naruszenie art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta

i Rzeczniku Praw Pacjenta;

6. naruszenie § 9 ust. 3 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2010 r.

w sprawie rodzajów i zakresu dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania.

Skarżący wniósł o uznanie badań w WOMP w [...] przeprowadzonych

w celu wykazania, że badania WOMP w [...] były wykonane tendencyjnie

a ich wynik nie miał znaczenia w podjętej decyzji przez tzw. "dyżurnego" lekarza realizującego zlecenia Policji w [...]. Zarzucił Komendantowi Policji

w [...] wpłynięcie na wynik badań w WOMP [...] poprzez udostępnienie informacji z ABW (bez ich weryfikacji) a kierowanej tylko do niego lekarzom WOMP. Wniósł o obciążenie kosztami Policję nie tylko sprawy sądowej, ale i kosztami badań jakie poniósł przed Policją.

W uzasadnieniu skargi wskazał m.in., że Komendant Wojewódzki Policji

w [...] uznając wyższość badań negatywnych nad wcześniejszymi oraz późniejszymi pozytywnymi odmówił wydania pozwolenia na posiadanie broni palnej. Skarżący nie zgadza się z taką decyzją. Wobec sprzeczności orzeczeń lekarskich psychologicznych (3 orzeczenia psychologiczne pozytywne, 3 orzeczenia lekarskie pozytywne i WOMP w [...] 1 orzeczenie psychologiczne negatywne oraz

1 orzeczenie lekarskie negatywne) organ administracyjny winien był wziąć przede wszystkim pod uwagę najnowsze oraz najbardziej aktualne orzeczenie lekarskie oraz psychologiczne potwierdzające zdolność psychofizyczną dysponowania bronią palną. Wskazał, że uzyskane pozytywne orzeczenia (psychologiczne i lekarskie) wydane zostały na podstawie tych samych rozporządzeń dotyczących wymagań zdrowotnych dla osób ubiegających się o wydanie pozwoleń na broń palną, oraz sporządzone przez specjalistów o tych samych kompetencjach zawodowych.

W ocenie skarżącego organ winien był również przesłuchać Komendanta Powiatowego Policji w [...] na okoliczności ustalenia przez niego braku przeciwwskazań do dysponowania bronią palną przez wnioskodawcę. Wskazał, że posiadając patent strzelecki oraz licencję zawodniczą od dłuższego czasu bierze udział w zawodach strzeleckich w trakcie których dysponuje bronią palną co dodatkowo zaświadcza, iż nie stanowi ani dla siebie ani dla porządku i bezpieczeństwa publicznego żadnego zagrożenia. Podniósł, że psycholog mgr M. W. odmówiła pokazania wyników testów a tym samym naruszyła § 9 ust. 3 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2010 r. oraz art. 23 ust. 1 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.

Komendant Główny Policji, reprezentowany przez radcę prawnego,

w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie, powołując się na ustalenia dokonane w zaskarżonej decyzji. Podniósł, że orzeczenia mające ostateczny charakter

są wiążące dla organów Policji prowadzących postępowanie w sprawie cofnięcia lub odmowy wydania pozwolenia na broń. Organy Policji nie posiadają kompetencji do dokonywania ich weryfikacji czy też czynności kontrolnych w ich zakresie i są nimi związane. Kontrolę wykonywania i dokumentowania badań lekarskich

i psychologicznych oraz wydawania orzeczeń lekarskich i psychologicznych przeprowadza wojewoda właściwy ze względu na miejsce wydania orzeczenia lekarskiego i psychologicznego. W tym zatem trybie skarżący mógł wnosić swoje zastrzeżenia odnośnie prawidłowości wykonania przedmiotowych badań.

W piśmie z dnia 5 października 2017 r. skarżący podtrzymał skargę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Skarga nie podlegała uwzględnieniu, albowiem zaskarżona decyzja i decyzja organu I instancji nie naruszają prawa. W sprawie tej organ prawidłowo zastosował przepisy prawa materialnego, jak również nie naruszył przepisów postępowania administracyjnego. Zarzuty skargi Sąd uznał za niezasadne.

Prawidłowo zarówno Komendant Główny Policji, jak i Komendant Wojewódzki Policji w [...] wskazali na wiążący charakter orzeczenia lekarskiego

i psychologicznego wydanego w postępowaniu odwoławczym. Pogląd ten znajduje potwierdzenie w ugruntowanym orzecznictwie sądowoadministracyjnym (v. wyrok NSA z dnia 6 kwietnia 2017 r. sygn. akt II OSK 2966/15, wyrok WSA w Warszawie

z dnia 28 listopada 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 1381/12, orzeczenia.nsa.gov.pl).

W odniesieniu do ostatecznego orzeczenia lekarskiego bądź psychologicznego nie jest możliwe przeprowadzenie przeciwdowodu w postępowaniu administracyjnym. Orzeczenie to wydawane jest bowiem w ramach odrębnej procedury. To, czy dana osoba należy do osób wymienionych w art. 15 ust. 1 pkt 2-4 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 576 ze zm.), może być stwierdzone na podstawie orzeczenia lekarskiego i psychologicznego wydanego przez upoważnionego (uprawnionego) do tego lekarza w trybie przepisów ustawy o broni i amunicji oraz wydanego na podstawie przepisów tej ustawy rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie badań lekarskich i psychologicznych osób występujących o wydanie pozwolenia na broń lub zgłaszających do rejestru broń pneumatyczną oraz posiadających pozwolenie na broń lub zarejestrowaną broń pneumatyczną (Dz. U. z 2015 r., poz. 2210).

W sprawie tej organy Policji prawidłowo przyjęły, że w sytuacji, gdy ostateczne orzeczenie psychologiczne z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] oraz ostateczne orzeczenie lekarskie z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] stwierdzają, że wnioskodawca należy do osób wymienionych w art. 15 ust. 1 pkt 3 i art. 15 ust. 1 pkt 2 i 4 ustawy

o broni i amunicji i nie może dysponować bronią, to organ Policji nie ma możliwości wydania w niniejszej sprawie pozwolenia na broń palną do celów sportowych. Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o broni i amunicji jednoznacznie stanowi bowiem,

że pozwolenia na broń nie wydaje się osobom wymienionym w m.in. punkcie 2, 3 i 4. Prawidłowo też organ wskazał, że nie ma możliwości weryfikowania ustaleń lekarza

i psychologa dokonanych w orzeczeniu lekarskim i psychologicznym. Niezasadne są tym samym zarzuty naruszenia art. 7 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.), zwanej dalej k.p.a., art. 75 § 1 k.p.a., art. 77 § 1 k.p.a. i art. 78 § 1 k.p.a. Organy zebrały pełny materiał dowodowy i należycie go rozpatrzyły. Ocena tego materiału dowodowego nie była dowolna (art. 80 k.p.a.). Opierała się ona przy tym na całokształcie tego materiału dowodowego, który w świetle przepisów prawa mógł stanowić podstawę oceny organu Policji. Trafnie organy wskazały, że ostateczne orzeczenie lekarskie

i ostateczne orzeczenie psychologiczne (wydane w trybie odwoławczym) uchylają moc dowodową orzeczeń je poprzedzających. Mocy dowodowej w postępowaniu

o wydanie pozwolenia na broń nie ma także kolejne orzeczenie psychologiczne wydane w postępowaniu pierwszoinstancyjnym, w sytuacji, gdy w obrocie prawnym ciągle pozostaje orzeczenie psychologiczne ostateczne (w tej sprawie orzeczenie

z dnia [...] marca 2017 r. nr [...]), stwierdzające, że wnioskodawca należy do osób wymienionych w art. 15 ust. 1 pkt 3 ustawy o broni i amunicji i nie może dysponować bronią. Twierdzenie organu, że wobec istnienia ostatecznych orzeczeń lekarskiego i psychologicznego nie może brać pod uwagę kolejnego orzeczenia psychologicznego (odpowiednio lekarskiego) wydanego w pierwszej instancji,

nie narusza przepisu art. 75 § 1 k.p.a. i art. 78 § 1 k.p.a.

Zgodnie z art. 15h ust. 7 ustawy o broni i amunicji, orzeczenie lekarskie lub psychologiczne wydane w trybie odwołania jest ostateczne. Pogląd,

że przedstawianie kolejnych orzeczeń jest zbędne i nie mogą one zostać uznane za istotny dowód w sprawie znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (v. wyrok NSA z dnia 13 sierpnia 2014 r. sygn. akt II OSK 1943/13, orzeczenia.nsa.gov.pl). Pogląd ten zachowuje aktualność w obowiązującym stanie prawnym. Organ nie mógł tym samym uwzględnić jako dowodu orzeczenia psychologicznego z [...] marca 2017 r. nr [...] i orzeczenia lekarskiego z dnia

[...] marca 2017 r. Nawet bowiem, jeśli kolejne przedłożone przez wnioskodawcę (po wydanym orzeczeniu ostatecznym) orzeczenie psychologiczne jest pozytywne, musi powodować – w świetle art. 15 ust. 1 pkt 2-4 ustawy o broni i amunicji – odmowę wydania pozwolenia na posiadanie broni, co prawidłowo stwierdziły w tej sprawie organy Policji (v. wyrok NSA z dnia 28 stycznia 2015 r. sygn. akt II OSK 1554/13, orzeczenia.nsa.gov.pl).

Organy wyczerpująco uzasadniły podjęte decyzje, nie pozostawiając wątpliwości, co do podstaw ich podjęcia (art. 107 § 3 k.p.a.).

Prawidłowo też Komendant Główny Policji wskazał, że jeśli w ocenie strony orzeczenia ostateczne dotknięte są jakąś wadą, to strona ma prawo zwrócenia

się w tej kwestii do wojewody. Taki tryb przewidują przepisy ustawy o broni

i amunicji. Zgodnie z art. 15i tej ustawy, kontrolę wykonywania i dokumentowania badań lekarskich lub psychologicznych oraz wydawanych orzeczeń lekarskich lub psychologicznych przeprowadza wojewoda właściwy ze względu na miejsce wydania orzeczenia lekarskiego lub psychologicznego. Kontrolę przeprowadzają odpowiednio lekarz upoważniony lub psycholog upoważniony, posiadający pisemne upoważnienie właściwego wojewody (art. 15i ust. 2 ustawy o broni i amunicji). Osoby upoważnione przy wykonywaniu czynności kontrolnych, za okazaniem upoważnienia, mają prawo m.in. do żądania ustnych i pisemnych wyjaśnień oraz dokumentacji odpowiednio od lekarza upoważnionego lub psychologa upoważnionego wykonującego badania albo od kierownika podmiotu wykonującego badania (art. 15i ust. 4 pkt 2 ustawy o broni

i amunicji), wglądu do dokumentacji medycznej (art. 15i ust. 4 pkt 4 powołanej ustawy). Z przeprowadzonych czynności kontrolnych sporządza się protokół (art. 15j ust. 1 ustawy). Na podstawie ustaleń kontroli wojewoda może przedstawić odpowiednio lekarzowi upoważnionemu lub psychologowi upoważnionemu, których czynności były przedmiotem kontroli, a jeżeli badania były wykonane w podmiocie leczniczym – również kierownikowi tego podmiotu, w wystąpieniu pokontrolnym, zalecenia pokontrolne nakazujące usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości

i określa termin ich wykonania (art. 15j ust. 7 ustawy o broni i amunicji).

Z akt sprawy, jak prawidłowo wskazał Komendant Główny Policji nie wynika, aby wnioskodawca zwrócił się do wojewody o przeprowadzenie kontroli. Organy Policji nie mają zaś uprawnień do weryfikowania orzeczeń psychologicznych

i lekarskich. Postawiony w stosunku do organów Policji zarzut naruszenia przepisów ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz przepisów rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2010 r. nie jest trafny, albowiem organy Policji przepisów tych nie stosowały. Organy nie naruszyły też art. 15h ust. 1

i ust. 7 ustawy o broni i amunicji. Od orzeczenia lekarskiego lub psychologicznego przysługuje odwołanie wnoszone na piśmie (art. 15h ust. 1) Odwołanie przysługuje m.in. Komendantowi Wojewódzkiemu Policji (art. 15h ust. 2 ustawy). Kwestia treści odwołania Komendanta Wojewódzkiego Policji od orzeczenia lekarskiego

i psychologicznego, co jest podnoszone przez stronę, nie stanowi podstawy do wyeliminowania z obrotu prawnego zaskarżonej i poprzedzającej ją decyzji.

Jak wskazano już wyżej, kontrola wydawanych orzeczeń lekarskich lub psychologicznych poddana została na mocy ustawy o broni i amunicji wojewodzie.

Wobec oddalenia skargi brak było podstaw do zasądzenia zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie,

na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), orzekł

jak w wyroku.