drukuj    zapisz    Powrót do listy

6461 Wynalazki, Prawo pomocy, Urząd Patentowy RP, Oddalono zażalenie, II GZ 179/10 - Postanowienie NSA z 2010-07-27, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II GZ 179/10 - Postanowienie NSA

Data orzeczenia
2010-07-27 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2010-07-15
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Krystyna Anna Stec /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6461 Wynalazki
Hasła tematyczne
Prawo pomocy
Sygn. powiązane
VI SA/Wa 1319/09 - Postanowienie WSA w Warszawie z 2011-02-28
II GZ 545/11 - Postanowienie NSA z 2012-01-11
II GZ 168/12 - Postanowienie NSA z 2012-05-22
Skarżony organ
Urząd Patentowy RP
Treść wyniku
Oddalono zażalenie
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 257
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Dz.U. 2003 nr 227 poz 2245
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie określenia wzoru i sposobu udostępniania urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz sposobu dokumentowania stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego wnioskodawcy
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Krystyna Anna Stec po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Z. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 16 marca 2010 r., sygn. akt VI SA/Wa 1319/09 w zakresie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Z. W. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia patentu na wynalazek postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 16 marca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. pozostawił bez rozpoznania wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych złożony przez Z. W.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż skarżący pismem z dnia 21 listopada 2009 r. wystąpił o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od wpisu sądowego. Pismem z dnia 9 grudnia 2009 r. przesłano skarżącemu urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (PPF), zobowiązując skarżącego do jego wypełnienia i nadesłania w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania. Powyższe pismo zostało doręczone dnia 28 grudnia 2009 r., jednakże w zakreślonym terminie skarżący nie uzupełnił braków wniosku.

W związku z nieuzupełnieniem braków, zarządzeniem z dnia 29 stycznia 2010 r. referendarz sądowy pozostawił powyższy wniosek bez rozpoznania.

Pismem z dnia 27 lutego 2010 r. Z. W. wniósł sprzeciw na powyższe zarządzenie, nie przedkładając jednakże wypełnionego urzędowego formularza, w związku z czym postanowieniem z dnia 16 marca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. na podstawie art. 257 w zw. z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowania przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) – dalej: p.p.s.a., pozostawił przedmiotowy wniosek bez rozpoznania.

W piśmie z dnia 11 kwietnia 2010 r. zatytułowanym "Prośba-Skarga", potraktowanym przez Sąd jako zażalenie skarżący wniósł "zarzuty sprzeciwu i skargi kasacyjnej opartej na społeczeństwie odpowiedzialnym..."

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Należy bowiem podzielić pogląd Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, że koniecznym warunkiem merytorycznego rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy jest złożenie wniosku na urzędowym formularzu określonym w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie określenia wzoru i sposobu udostępniania urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz sposobu dokumentowania stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego wnioskodawcy (Dz. U. nr 227, poz. 2245). Skutkiem niezastosowania się strony do tego wymogu jest pozostawienie wniosku bez rozpoznania, co jednoznacznie wynika z art. 257 p.p.s.a.

Stosownie do treści tego przepisu, wniosek o przyznanie prawa pomocy, który nie został złożony na urzędowym formularzu lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie, pozostawia się bez rozpoznania.

Jest to wymóg bezwzględny, niezależny od racji, które strona przedstawia na okoliczność konieczności odstąpienia w stosunku do niej od tego wymogu. Tym samym, nie jest możliwe odstąpienie w stosunku do osoby skarżącego, od wymogu wypełnienia urzędowego formularza prawa pomocy, a w związku z tym nie może to skutkować podważeniem stanowiska zajętego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. w zaskarżonym postanowieniu.

Z przytoczonych względów Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i § 2 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt